www.polana.fora.pl

Ha, to ja dołączę się ze swoim zapytaniem

Otóż siedzę sobie na kanapie, fotelu ( na krześle nie ma tego) z nogami na ziemi, albo po turecku np na podłodze i zaczyna mnie samorzutnie kiwać, delikatnie, cuś jak w chorobie sierocej, ale jej zdecydowanie nie mam, to się dzieje bez udziału moich mięsni - do przodu do tyłu. Ma ktoś tak?

Może jesteś kryptobuddystką z poporzednich wcieleń i Twoja Podświadomość tak Cię wspomaga energetycznie buddyjskim sposobem ?

Melodie mnie prześladują, ale nie są moje, tylko zasłyszane.
Wczoraj na przykład kładłam się spać z piosenką z Mini mini, cholera mnie brała bo nie mogłam jej wyłączyć, w kółko i w kółko to samo.
Ale nie o to Sówce chodziło zapewne.

Aga, ja też się kiwam! i to też jest namolne jak melodia.
Nie zawsze oczywiście, na szczęście.

co do bujania - ja tak miałam do 29 roku życia.. w zasadzie, aż po raz pierwszy przytuliłam się do Janka Smile

od tamtej pory - przeszło - ale to chyba jakaś mikro pozostałość po chorobie sierocej, albo jakiś objaw autyzmu? nie wiem
--------------------------------------------------
co do wewnętrznej melodyjki, to ja mam tak, że budzę się i jakaś piosenka mi siedzi w głowie tak, że mam ochotę ją cały czas nucić, śpiewać, słyszę ją również pół dnia, lub dłużej.. nawet niekoniecznie, jakaś ostatnio zasłyszana
ale to nie jakaś tam moja wewnętrzna muzyczka.. za to ostatnio chyba zaczęłam mówić chyba językami.. dobra cdn

tez sie kiwam,kiwalam i lubie moje kiwanie.Ostatnio chyba mniej,ale moja przyjaciölka przerazila sie jak zobaczyla ze pisze na kompie i sie kiwam:)

melodie wewnetrzne raczej nie,ale mam "stalowy"zestaw piosenek mi towarzyszacych,takich na dolowane dni i takich co mnie wznosza do göry:)

ciekawe, co to może być z tym kiwaniem

a dzisiejsza melodyjka dnia..?
" kochaj mnie , mimo wszystko " :/