www.polana.fora.pl

Z przykrością w tym tygodniu pożegnaliśmy kochanego przesłodkiego
misia, którego nazywali w Berlińskim ZOO "KNUT".

Ten miś odniósł sukces w mediach na całym świecie.
Po nim pozostały już tylko same zdjęcia i filmy.
Zatem wcześniej jeszcze odeszła popularna ośmiornica,
która również w niemieckim ZOO odnosiła sukces w mediach.
To był dowód też na to, że taki miś z człowiekiem bardzo może
się związać i nie być taki agresywny jak pozostałe niedźwiedzie.
Moim zdaniem to coś więcej niż miłość do tego kochanego zwierzaka. Smile

"Żegnaj nasz przyjacielu, kiedyś się zobaczymy byłeś dla całego świata
wyjątkowym zwierzaczkiem..."

Zapalam znicz dla kochaniutkiego misia

Cudeńko ...... on jest już po drugiej stronie tęczy

Przypuszczam, że tak jest ze zwierzętami. Odnoszą sukces i odchodzą jako spełnione Sad

Misiek był wyjątkowy i tak też odszedł jako spełnione jak to Mirku powiedziałeś Wink

Widać, że zwierzaczki potrafią być kochane i miłe i nie takie agresywne
jak niektórzy uważają. Misiaczek pokazywał dowód na to przez 4-lata swojego
ziemskiego życia.

Aby nie było agresywne to zwierzaka trzeba wychować od małego
odpowiednio, a nie bić i katować. Potem są oczywiście tego skutki,że
zwierzak odwdzięcza się swoją agresją do właściciela i innych.

Zwierzęta odzwierciedlają nasze nastawienie do nich. Kiedy widzisz np. niedźwiedzia na swojej drodze w lesie paraliżuje nas strach. Zwierze to wyczuwa i odbiera nas jako zagrożenie dla siebie. Jeżeli potraktujemy to samo zdarzenie w inny sposób, ucieszysz się z tego spotkania, pomyślisz jaki jest wspaniały i silny, a ty nie zamierzasz mu wchodzić w jego drogę, nie będzie tobą zainteresowany i pójdzie swoją drogą.
W przypadku wilka można zastosować trick, który robią te same osobniki gdy chcą okazać szacunek przywódcy.

Dokladnie tak.

Ze zwierzetami porozumiewamy sie za pomoca przesylanych sobie wzajemnie uczuc.

Mialam niedawno takie zdarzenie :
Szlam chodnikiem po rozdeptanej sniegowej kaszy i w pewnym momencie poslizgnelam sie i padlam na kolana, machajac przy tym automatycznie rekami dla rownowagi.
W te blizsza, chwycil mnie zebami przechodzacy akurat, prowadzony na smyczy pies.
Poniewaz w zyciu zaden pies mnie nie ugryzl, natychmiast przezylam niebotyczne zdziwienie tym co on robi, dodalam w myslach "przeciez ja tylko upadlam!" nie wyrywajac w panice reki, bo paniki nie poczulam.
Za moment pies puscil mnie, a slad nacisku zebow zniknal po jakims czasie.
Mozecie mi wierzyc, albo nie, ale pies przezyl moment zawstydzenia, co odbilo sie tez na jego mowie ciala.
Dobrze, ze wlasciciel nie zaczal szarpac psem, bo wtedy psie zeby zdazylyby mi wczesniej rozerwac skore. Ale on tez dobrze odczytal sytuacje.
Bo pan i pies byli "niemieckojezyczni" w mowie jezyka, ale w mowie uczuc uniwersalni Laughing

Last die Frau! Er hat zum Hund gesagt. Very Happy

hahahaha

hahaha

hahahaha

A niech Was Razz

My Panowie zadowoleni merdamy ogonkami