www.polana.fora.pl

http://www.youtube.com/watch?v=ZOZPs4HSl0I&feature=share

Obejrzyjcie. Ja się zryczałam ze wzruszenia jak bóbr

Psia kostka : w Niemczech niedostępne...

kurcze szkoda, to o ojcu, który ma syna chyba z dziecięcym porażeniem mózgowym, kompletnie niesprawny. Ojciec zabiera go na maratony, na zawody Iron man, gdzie jest 4 kilometry do przepłynięcia, 180 do przejechania na rowerze i 42 km biegu. Facet już nie pierwszej młodości. Płynie ciągnąc ponton za sobą, ma go na rowerze i biegnie pchając wózek przed sobą. To krótki filmik z podkładem muzycznym z Gladiatora. Syn już dorosły i widać szczęście na jego buzi. Po prostu niesamowite.

witam,

oj zryczalam sie tez.
Rozumiem tego Pana Tate doskonale, znam ten smak kiedy walczy sie o szczescie i dobro dla dzicka.
Nam tzn. mnie i synowi udalo sie wyskoczyc z porazenia, tylko, ze my stalismy w progu, a nie za progiem. To kosztuje duzo "upartosci", determinacji, odstawienia pewnych rzeczy o ktorych mysli sie, ze sa codziennoscia - niezbedna codziennoscia, odrzucenie racjonalnego myslenia i przelaczenie na serce.

Przytulam mocno Was
i Tych "upartych" pokazujacych Innym Inny Świat. Wink

photo w galerii.

I ja się popłakałam tym bardziej, że miałam kogoś tak chorego w rodzinie i jego ojciec też go tak kochał może nie biegał z nim w triathlonie ale był mu oddany.

Ojej jaki Piotruś już duży a jaki słodki Very Happy

oglądałam ten filmik w pl, myślę ze ten
mój Patryk miał nie siedzieć a dziś jest sam ojcem
3 lata wyjęte z życiorysu ale warto było
ja powiedziałam lekarzowi ze on musi normalnie żyć bo ja za biedna jestem,
ale ciesze sie ze tamten czas już za mną, ska ja siły brałam??? jest i ze on ma sie dobrze
po 15 latach dopiero dowiedziałam się ze miał sepsę przy zapaleniu opon mózgowych

Całusy od ciotki dla Pietruszka, którego zawsze widziałam jako harmonijnie zbudowanego Smile

A jeszcze wnosi sobą tajemniczy uśmiech filozofa...

usmiech filozofa???mysle ze ma kpiarski momentami....po mamuai;)

Bo Dorotko jednych błędy uczą od razu, a na innych trzeba trochę dłużej poczekać...
A o cierpliwość czekania nieraz mamom tak trudno...

o ja mam mnuuuuuuustwo cierpliwości:))

po mamusi miało być Wink

Na tym zdjęciu w Galerii nie ma Piotruś tego uśmiechu Dorotko, ale ja go widziałam nie jeden raz w NATURZE Wink

Równiez i w mojej rodzinie znana jest walka o zdrowie dziecka ...walczyla najpierw siostra z potencjalnym stałym kalectwem swojego , potem o zdrowie swojego walczyłam i ja ........nieprzespane noce, kiedy patrzy sie, czy dziecko jeszcze oddycha ......a potem cierpliwa codzienna walka z ułomnosciami tego ciala ....moze nie mialam zagrozenia podobna choroba, jak na filmie, ale walka o normalne zycie była ta sama Idea

I tak trzymajmy , nie poddawajmy sie nigdy Smile

ps. a usmiech Piotrusia jest boski Wink