www.polana.fora.pl

Moi Kochani

Chciałabym Was troszkę przesondować Smile

Zagadnienie na, którym ostatnio się skupiam tak mnie frapuje,że postanowiłam Was zapytać:

Czy kochacie samych siebie? Proszę o uzasadnienie:)

....hmmm...miała być jeszcze ankieta ale coś mi się nie dodała Sad

Piniu- a co masz na mysli- kochanie swojego ciała fizycznego ,czy tej wspaniałej istoty ,którą kazdy z nas ma w swoim wnętrzu?

Już uściślam:) Widzę,że w temacie szału nie ma:)
Generalnie chodzi mi o kochanie siebie jako osoby, jako całości:) i ciała i duszy i każdej cząsteczki siebie:))) w ten sam sposób w jaki próbujemy kochać drugiego człowieka,zwierzaka. Proszę nie mylić z narcyzmem:)
Ja wiem,że pytanie w gruncie rzeczy może być dość intymne...niemniej jednak bardzo jestem ciekawa, czy ktoś z Was patrzył na siebie w ten sposób Smile

źródełka podają,że jeżeli nie potrafimy kochać siebie to tak naprawdę nie potrafimy kochać prawdziwie, a to co uważamy za miłość jest złudzeniem,bo miłość nie ogranicza się do jednej, dwóch , kilku osób...miłości nie da się ograniczyć. Kochanie siebie eliminuje w nas ego...jeśli kochamy siebie,w pełni akceptujemy nie ma w nas krytyki wobec innych.

myślę że bez miłości i akceptacji swojej istoty trudno jest pomagać innym,

to co napisała Freya - jest mi bliskie, udało mi się poczuć to moje wyższe Ja, miłość z niego płynącą,

tak, kocham siebie, tą świętą cząstkę, która jest w każdym z nas, tylko nie każdy sobie z tego zdaje sprawę i nie umie korzystać z tej miłości,

Ja kocham siebie takim jakim jestem. Akceptuję swoje ciało, nie mam problemów stanąć przed lustrem i powiedzieć kocham cię. Bez tego nie byłbym zdolny kochać innych. Nasze ciało jest świątynią naszej duszy, dlatego o ciało należy dbać i również je kochać, ponieważ na człowieka składają się i ciało, i dusza.

Witaj Piniu Smile

Wszyscy, którzy w wieku dziecięcym nie czuli się akceptowani, byli nadmiernie krytykowani i przeżywali momenty odrzucenia przez ważne osoby i grupy z najbliższego środowiska - mają ten problem. Problem z pokochaniem samego siebie...
Większość światowych religii przyczynia się do ugruntowywania tego zjawiska (czy ja ZASŁUŻYŁEM na coś w oczach Boga ?).

Takich ludzi jest na świecie miliony... pewnie większość populacji zmaga się z tym.

To dlatego źródła duchowe i psycholodzy przywiązują do wyjaśniania tego tak dużą wagę.

Pozdrawiam serdecznie Razz

Saro - dziękuję:*
Freya uwielbiam Twoje postrzeganie rzeczywistości, zwłaszcza,że jest mi ono niezwykle bliskie. Ja do tej pory miałam tylko sekundowe, tak bardzo ulotne momenty kiedy czułam siebie w sobie:)

Grey - nie odpowiedziałaś na pytanie. Z Twoim stwierdzeniem nie do końca się zgadzam. Owszem to może być jeden z wielu czynników, które wpływają na to,że siebie nie kochamy,ale nie jedyny i nie główny!

Żyjemy w bardzo "ciekawym" kraju...gdzie niestety "nic tak nie cieszy jak kłopoty sąsiada" Ja wiem,że to stwierdzenie wywoła w Was duży sprzeciw, ale ono jest tylko uogólnieniem, nie bierzcie tego do siebie. Każdy kto poczyta choćby komentarze pod bzdetnymi artykułami w serwisie plotkarskim zauważy ile w społeczeństwie jest zawiści...które chyba wypływa z braku akceptacji siebie, swojej sytuacji,tego co mamy...No i nadmierne krytykanctwo i moralizatorstwo. Mamy zdjęcie aktorki i tytuł artykułu "Jak ona się ubrała!" - widzimy młodą kobietę, ładnie ubraną, umalowaną na jakiejś imprezie, a pod artykułem komentarze - "jakie ma krzywe nogi", "za duży nos", "powinna nosić ciemniejsze kolory" "powinna to, powinna tamto"itp. itd.

Kochajmy siebie:) a wtedy kochanie wszystkich wokół będzie tak naturalne jak oddychanie:)

Polecam każdemu kto nie czytał książkę Anthonego de Mello "Przebudzenie".

Ciało jest świątynią duszy.

Czujemy miłość do duszy, naszego Wyższego Ja, a nasze ciała są pełne kompleksów, których przyczyną są takie właśnie uwagi otoczenia: krzywe nogi, grube nogi, itp. Gdy inni oceniają nas tak powierzchownie od dziecka, a najczęściej to właśnie rodzice te kompleksy w nas programują, ciężko jest przeciwstawić się "całemu światu" i wbrew wszystkim - kochać siebie w całości. A właśnie ta miłość do całości jest bardzo ważna. Jak to zrobić? Jak pokochać siebie w całości? Jak pokochać to ciało, które jest dalekie od ideałów pokazywanych w telewizji? Można to zrobić Very Happy

To dobra wiadomość Very Happy

Nie jest to proces krótkotrwały, ale możliwy.

Tak, kocham siebie, chociaż nie przypominam Jennifer Lopez Wink

Piku brak miłości świadomej do siebie samego wynika chyba z tego, że większość ludzi myśli, iż taka miłość jest egoistyczna, no a przecież ja nie chcę być egoistą, bo to jest złe.
Warto zacząć od de Mello, uświadomić sobie co nami kieruje i jakie mamy powiązania, a później przejść do podręcznika Sission i nauczyć się kochać siebie.

Aniu nie porównuj się do Jennifer Lopez. Ty jesteś od niej dużo ładniejsza Very Happy