www.polana.fora.pl

Hej Tęczo, nie poddawaj się, przetrzymaj złe dni, wszystko przemija i one też miną.
Gdyby eutanazja była dozwolona dla doliniarzy, to na świecie pozostaliby sami gruboskórni.
Wytrzymasz na pewno, wygrasz, a do życia zawsze znajdzie się dobry powód, wystarczy tylko się rozejrzeć.

Nie znajdzie się. Ja go nie widzę. I wcale nie jestem pewna, czy złe dni kiedykolwiek dla mnie miną. I tyle w temacie.

Zawsze mijają uwierz, czymże miałyby być, że nie podlegałyby tym samym prawom, co wszystko. Miną, miną, tylko Ty jesteś teraz nastawiona do wszystkiego na nie.
Czasem i to jest potrzebne, takie unurzanie się w skrajnej rozpaczy i beznadziei, w negacji wszystkiego, co pozytywne, po to by potem się otrząsnąć i zobaczyć mnóstwo dobrych i pięknych rzeczy wokół siebie. Czasem jednak dochodzimy do etapu, że jest nam potrzebna pomoc, może zacznij chociaż od dziurawca, póki słońca niewiele można go pić codziennie.
Wierzę, że teraz nic nie widzisz, ale to że Ty nie widzisz czegoś, nie oznacza, że tego nie ma. oddychasz tlenem, a widzisz go?
Gdy już zechcesz, zobaczysz wszystko i znajdziesz cel.
Przesyłam ciepełko

Za_Tęczą , duuuuuuzo ciepełka dla Ciebie <przytul>

Bardzo wazna jest ta lekcja duchowa dla nas...lekcja instynktu samozachowawczego, lekcja przetrwania , mimo czasami wielkich trudnosci ....

Z mojego doswiadczenia wynika, ze to najczęsciej odkładana przez nas na pózniej lekcja , 'przynalezna' do czakry podstawy Idea

I co dopiero ją sama przerabialam .....

Bez jej 'zaliczenia' nie ma dalszych doświadczen, nawet w swiecie duchowym ....bowiem gdy jako 'dusze' zapragniemy przestania istnienia , to nasze pragnienie moze naprawdę stac sie faktem , a nasza energia moze wrocic wtedy do Pola Surowej Niezorganizowanej Swiadomosci, z której rodza sie cały czas nowe dusze ....

I siła, ktora znaleziemy w sobie do walki o swoje przetrwanie (do walki z własnymi słabosciami ), sluzy nam przez cale nasze istnienie w swiecie duchowym ....po wsze czasy .....

Musisz znależć w sobie swiadomosc, ze wszystko zdarza sie w jakims celu, ze wszystko jest doskonale w swojej chwilowej 'niedoskonalosci.'.. ze wszystko ma sens ....

trzymaj sie mocno Idea

Bywają okresy w ludzkim życiu chodzenia z takimi myślami...

Kiedyś pomogło mi przypomnienie sobie opowiadania mojego kolegi Henia. Otóż zwierzył mi się, że kiedyś w stanie przedsamobójczym wyjechał do małej chatki w Beskidzie - dostał klucze od właściciela.
Dużo chodził po lesie i łąkach. I dumał. Ciągle ten sam kołowrót tych samych myśli.
Aż kiedyś pomyślał coś innego : "Jestem już tak rozsypany i zredukowany, że mnie w zasadzie już wcale nie ma. Już nie żyję. A jak nie żyję, to mogę się urodzić na nowo, tylko od razu trzydziestoletni, bez tych pieluch, papek..."
I postanowił od tej sekundy na wszystko spojrzeć od nowa, ignorując pamięć przeszłości. I przeżył. I wrócił do miasta. A potem pisał jeszcze wiersze, układał własne piękne piosenki, wynajdywał małe techniczne wynalazki, znalazł ciekawszą prace i poznał swoją miłość. Zyje do dziś.

A u mnie ? Przyszedł taki dzień na samym dnie, wiele lat temu, w którym nagle usłyszałam w głowie tę opowieść Henia. I zrobiłam tak samo... I jestem Smile

A co do i tak pewnego kiedyś przejścia na Drugą Stronę. Myślę, że jest w naszym zasięgu przejście z postanowienia. Tak jak to od pokoleń potrafią Indianie. I jak potrafią mędrcy w Europie. Jak odszedł nieuleczalnie ranny z pola walki Edgar Cayce w wcześniejszym wcieleniu, Jak potrafiła nasza Wisława...
Jeśli można też z postanowienia opóźnić moment przejścia, gdy się np. czeka aż ktoś kochany dojedzie z daleka, by pożegnać...
To można myślę i tak : gdy stwierdzi się, że już za dużo wysiada - nie trzymać się kurczowo ciała o zamierających funkcjach, tylko postanowić z niego wyjść. Trzy dni, tydzień, do miesiąca, i odejście we śnie...

Głupoty gadam... ? Pewnie tak...

Grey, ja wierzę w to, co piszesz.
Powiem szczerze, że ja dotąd nie poznałam, z przyczyn niezależnych ode mnie, bezpośredniej przyczyny śmierci mojego J. Po prostu wiem, że znaleziono Jego ciało, i znam treść listu, który mi zostawił.
Ale nie wiem - czy wziął tabletki? czy z bólu zatrzymało się Jego serce? a może On po prostu powiedział sobie, że to już kres Jego dni tutaj i - jak to określiła Grey - przeszedł z postanowienia...
No, czyli może jednak eutanazja na życzenie jest możliwa.

A mi się przypomniało coś innego - związanego z nickiem "za tęczą".
kiedyś, nie wiem z 8 lat temu, byłam na wsi, zobaczyliśmy piękne 2 tęcze.
I wpadliśmy z tatą na głupi pomysł, dojechać do nich. Wsiedliśmy w auto i naszą wiejską drogą gnaliśmy przed siebie, aż w końcu je minęliśmy.
Zawróciliśmy więc i tęcze znów były przed nami.
Wystarczy się odwrócić, a tęcza będzie przed Tobą, a nie "za" i wszystko inne też

Nie zakonczyłam jeszcze dyskusji w tym watku, nie odpowiedzialam na pytania/watpliwosci, które były do mnie kierowane, ale nie mam zbyt duzo czasu na to teraz ....

Jednak obawiam sie, ze po ostatnim poscie mogę zostac zle zrozumiana - co dopiero 'opowiadałam sie' za eutanazja w pewnych szczególnych sytuacjach (i wymienialam, jakich ), a tu nagle pisze o walce o przetrwanie, o instynkcie przetrwania , pokonującym wszystkie przeszkody
Idea

Wiec tak na bardzo szybko chciałabym podkreslic , ze eutanazja , o jakiej myslalam i pisalam , to decyzja w przypadku sytuacji, w której dana swiadomosc/'dusza' musialaby duzo czasu spedzic w osrodkach psychoterapeutycznych w internacie okoloziemskim, aby oczyscic swoja energię z bólu konania, ktore nie nadchodzilo .....z bolu , którego zaden srodek nie usmierzal ........
Czyli myslałam o sytuacji, która nie dawała zadnej 'korzysci' danej duszy, a nawet powodowala dalsze uszkadzanie jej energii ...

( piszę to ogolnie, nie poruszajac dodatkowych aspektów zwiazanych z eutanazją , czyli nie nawiazuje tym samym do pewnych watków w dyskusji, ktora sie tu kiedys nawiazala : czyli kto wogóle powinien o eutanazji decydowac, czy potrafimy nawiazac kontakt z Opiekunem czy WJ , aby od Nich dowiedziec sie o planach danej duszy , itp )

W sytuacjach , które sa energetycznie w naszym mniemaniu zbyt ciezkie dla nas do 'poniesienia' psychicznie, ktore wiążą sie nie tylko z powolnym obumieraniem naszego ciała ludzkiego, ale tez z ogromnym cięzarem psychicznym w innych aspektach naszego zycia, mozna sie zwrocic do naszego WJ lub Opiekuna duchowego, o zmniejszenie 'ciezaru' lekcji ...

I sama kilkukrotnie mialam juz do czynienia z takimi przypadkami zarówno w swojej Rodzinie, jak i w przypadku osob, którym starałam sie pomóc .... ( stad wiem, ze sa mozliwe ) ....

Innym rodzajem pomocy, oprocz zmiany naszych lekcji duchowych , jest dodawanie nam przez swiat duchowy sil wibracyjnych , abysmy bedąc w 'dołkach' mieli mniej do 'uniesienia' .... ( w tym zakresie mozemy sobie tez nawzajem pomoc )

Jednak w Twoim przypadku, za_Tęcza tak sobie mysle ( oczywiscie mogę sie mylic ) ze borykasz sie z myslami o odejściu stad nie tylko 'dla siebie' ..... wg mnie 'uczysz' przy okazji J., jak powinno sie w takich sytuacjach walczyc o siebie..przerabiasz razem z nim nieprzerobioną przez niego lekcję przetrwania ...a wiec tym bardziej WALCZ o dalsze zycie , a my jestemy z Toba Idea

Posylam Ci duuuuuuuuzo sily , znalezionej w sobie w podobnej sytuacji Idea

Prosiłem o siłę...
Bóg dał mi przeciwności losu, aby zrobić mnie silnym.

Prosiłem o mądrość...
Bóg dał mi problemy do rozwiązania.

Prosiłem o dobrobyt...
Bóg dał mi mózg i krzepę.

Prosiłem o odwagę…
Bóg dał mi przeszkody do pokonania.

Prosiłem o miłość...
Bóg dał mi ludzi w kłopocie, aby im pomóc.

Prosiłem o przychylność...
Bóg dał mi okazje do wykazania się.

Dostałem nie to co chciałem...
Ale dostałem wszystko czego było mi trzeba."

Tęczuniu- a ja się powtórzę,chyba po to,by poszło głębiej w przestrzeń:

(...)I nie szarp się,oddaj - powierz los Bogu.Po prostu powiedz Mu ,że oddajesz
Mu swoją sprawę, i ufasz ,ze pokieruje Tobą tak ,aby było to dla Ciebie najlepsze.
Tylko to MUSI być szczera rozmowa.

Przytulam,mocno.

Saro, bardzo, naprawdę bardzo Ci dziękuję.
Trochę tylko mózg i krzepa mi szwankuje... Reszta się zgadza...
Przypomniała mi się chwila w hospicjum u mojego Ojca, który miał umrzeć za kilka dni. Byłam u Niego z Mamą. Oni byli skłóceni przez lata, powodem był alkohol i kompletna niedojrzałość Ojca. Zresztą Mama też, jak sądzę, nie do końca była osobą przystosowaną do życia (no, skądś to mam w końcu).
W każdym razie w tej chwili, po opowiedzeniu Ojcu w wielkim skrócie "co u nas" i "co u Niego" Mama powiedziała coś w stylu: "Agnieszka jest mądrzejsza niż my razem wzięci".
Nie piszę tego, by się chwalić, ale po tym, co napisałaś, Saro, zastanowiłam się chwilę... Bo wiesz, czasami faktycznie czuję się tak, jakbym swoim życiem miała nadrobić, załatwić różne niedokończone sprawy różnych najbliższych mi osób - które odeszły przede mną.
Trochę ciężki ten balast.

Freyu, mam nadzieję, że Bóg nie uzna, że byłoby dla mnie najlepiej skończyć pod przysłowiowym mostem...

Kochana za tecza - wszystko co wazne juz napisane , ja tylko tak na marginesie chcialam Ci szepnac, ze w jednym zyciu ludzkim miesci sie
ponad szesc dlugich psich bytow... tak wiec te nastepne tylko czekaja na TWOJA milosc ! Prosty wniosek , jesli kochasz psiaki ZAWSZE bedziesz miala dla kogo zyc! Wink

Przychodzi do Ciebie jeszcze nie znane, nowe i piekne , zobaczysz wiosna...!
przytulam cieplutko neroli