www.polana.fora.pl

Witam serdecznie,

Chciałabym opowiedzieć pewną historię i prosić o pomoc jeżeli byłaby taka możliwość.
W lipcu na poważnie zainteresowałam się historią zaginięcia mojego pradziadka. Otóż pradziadek z tego co wiem miał bilet do wojska, ale nie zdążył na pociąg i przechwycili go do obozu pracy w Niemczech. Prawdopodobnie trafił do Dachau. Stamtąd rodziny otrzymała kartkę na wigilię ze zdjęciem pradziadka i jego, że tak powiem towarzyszy niedoli przy pustym stole. Potem chyba już nie było żadnych wieści o dziadku. Po wojnie po prostu nie wrócił. Prababcia zamieszkała z dziećmi u swojego ojca i całe życie wierzyła, że jej mąż żyje. Nie chciała przyjąć żałoby. Po wojnie działy się dziwne rzeczy (przynajmniej my tak na nie patrzymy z perspektywy lat). Mimo, iż wiele rodzin potraciło mężów, ojców, synów moja prababcia jako naprawdę nieliczna otrzymywała wsparcie w postaci butów, obrań dla dzieci itp. Tak jakby ktoś czuwał nad nimi, ponieważ dary były anonimowe. Kilkanaście bodajże lat temu przyszła wiadomość z pck. W liście była informacja, że pradziadek zmarł w 1983 roku i jest pochowany w Anglii (plus zdjęcie grobu). Niedługo potem prababcia zmarła, a sprawa pradziadka stała się tematem tabu w mojej rodzinie. Wspólnie z ciocią postanowiłyśmy zrobić coś w celu po pierwsze znalezienia grobu, a po drugie dowiedzenia się co się stało, dlaczego nie wrócił?

Pisałam do różnych instytucji, kilka osób obiecało pomóc, ale na razie kontakt się urwał. Czekam cierpliwie. Wiem w jakim mieście został pochowany, bo informacja taka była w liście od pck ale i znalazłam potwierdzenie w internecie. Czekam na kopię aktu zgonu (bo taki dokument można było zamówić).

Nie wiem czy te poszukiwania dostarczą nam tylko informacji gdzie jest pochowany czy może czegoś więcej. Najbardziej chciałabym zrozumieć co się stało, dlaczego odszedł. Moja babcia mówi, że jej rodzice bardzo się kochali. Skoro tak, to skąd taka decyzja pradziadka?

Jeżeli ktoś chciałby spojrzeć na tą sprawę, byłabym wdzięczna.

Chciałabym wiedzieć, tak jak już wspomniałam, dlaczego odszedł, jak mu się żyło i czy teraz jest szczęśliwy. Może spotkał się z prababcią i są już razem tak jak to miało być tu na Ziemi?

Mój pradziadek nazywał się Stefan Aleksandrowicz. Urodził się 19.10.1909 roku i zmarł we wrześniu 1983 roku.

Pozdrawiam ciepło.

Usunęłam moje teorie, tak żeby już więcej nie sugerowały Smile

Witaj,bardzo to wszystko jest ciekawe...jesli masz duzo cierpliwosci to poczekaj ja bardzo sie zainteresowalam tym tematem,widzisz z tego co ja czuje to twoj pradziadek zginol w obozie jednak jego dokumenty zostaly skradzione przez inna osobe,po wojnie ta osoba miala wyzuty sumienia dlatego byly te paczki,ale to teoria mysle mojego opiekuna,wiec ja postaram sie dowiedziec czegos wiecej....

Dziękuję Madziu za zainteresowanie. Oczywiście poczekam, wiem że nie powinnam niczego ponaglać i że jeżeli jest zastój to tylko chwilowy Smile

To co napisałaś jest jedną z opcji, jaką bierzemy z ciocią pod uwagę, aczkolwiek wykluczać to powinien chyba fakt, że jeżeli ktoś miałby skraść dokumenty pradziadka to jedynie Niemiec, który chciał uciec. Każdy inny Polak by tego nie zrobił, bo miałby swoje dokumenty. Otóż gdyby był to Niemiec to raczej zostałby wykryty. W Worcester, tam gdzie jest grób pradziadka, mieszkają Polacy, są polskie kościoły. Pradziadek został pochowany najpewniej przez polskich księży. Myślę, że ktoś by odkrył, że to podszywający się Niemiec a nie Polak...

Obawiam się, że to co napisałam w moim pierwszym poście mogło zasugerować twojemu Opiekunowi wyjaśnienie sprawy. Dlatego cieszę się, że spróbujesz sama.

Chciałabym też przy okazji dowiedzieć się czy jest już z prababcią...

Czy jeżeli udałoby Ci się nawiązać kontakt z pradziadkiem to czy on jest w stanie opowiedzieć Tobie co się wydarzyło?

Pozdrawiam ciepło Smile

Witam,
Wiem że jesteście zajęci, ale nie gniewajcie się, że podbiję temat. Może kogoś on zainteresuje...

Sprawa stanęła, nic się nie dzieje. Akt zgonu, który zamówiłam, nie dotarł a pieniądze zostały mi zwrócone Sad

Dostałam jeszcze może 2 @ z różnych organizacji, że niestety w swoich bazach nie mają nikogo o takich danych.

Będę naprawdę wdzięczna...

Pozdrawiam ciepło!!!

ok Kochana,
napisz mi ostatnie, ale to ostatnie namiary jakie masz na Dziadka za zycia Jego i po przejsciu na druga strone.
hmm moze jakies kolezanki Dziadkowe jeszcze zyja, a Babci na Ich widok rece do gory sie podnosily?
poukladaj sobie i pisz, pisz Kochana

pozdrawiam

Przepraszam i dziękuję...

Pradziadek, Stefan Aleksandrowicz urodził się 19.10.1909 r., pracował na koleji. Razem z moją prababcią, Marianną z domu Krystek, przed II wojną światową mieszkali w Koźminie. Tam pradziadek dostał powołanie na wojnę, ale spóźnił się na pociąg i trafił do obozu pracy w Niemczech, w Dachau albo w Dusseldorfie. Wiem, że w Dachau zginął mężczyzna o tym samym imieniu i nazwisku, ale urodzony kiedy indziej. Zresztą to na pewno był ktoś inny. W każdym bądź razie pradziadek był w obozie i wysyłał stamtąd listy ze zdjęciami. Po wojnie pradziadek nie wrócił, ale też nikt nie powiadomił prababci o jego śmierci. Prababcia wierzyła, że on żyje. Po wojnie trafił do Worcester w Anglii, o czym dowiedzieliśmy się bodajże w 1994 roku. Z listu, który otrzymała prababcia wynikało, że pradziadek zmarł we wrześniu 1983 roku. Miał Alzheimera i chyba niewydolność krążenia (tak wynikało z aktu zgonu, który otrzymała prababcia). Został pochowany chyba przez księży. Niestety tylko tyle wiem. Staram się szukać, piszę @, moja siostra dzwoni (bo mieszka w Anglii), ale póki co bez efektu.

Zdaję sobie sprawę, że proszę o wiele, bo zajęcie się tą sprawą kosztuje wiele czasu i zdrowia... I głupio mi... Jeżeli się nie uda w ten sposób, to dalej będę pisała @ do księży, urzędów... W przyszłym roku pojadę tam, ale boję się, że przez te wszystkie lata nikt nie opiekował się grobem i może go już nie być Sad

Tak więc dziękuję i przepraszam za kłopot...

Ps. Niestety nic mi nie wiadomo o koleżankach....

Witam,
wiesz co zapisalam sobie dane Twojego Pradziadka, poniewaz moj Dziadek tez byl w obozie w Niemczech w czasie II WŚ i byc moze spotkali sie, moze pamieta cos. za chwile sprawdze w jakim miescie byl ten oboz Dziadka.

pozdrawiam

Dziękuję!

zeby nie trzymac Ciebie w niecierpliwosci,
zdjecia dokumentow dziadka z tamtego okresu mam juz zgrane na ktoras plyte, a tych plyt mam troche i to jeszcze nie opisane.
jutro bede widziala sie z moja mama, moze pamieta nazwe obozow - bo mi sie przypomnialo, ze bylo ich dwa gdzie w jednym byla moja babcia w drugim moj dziadek, po czym znalezli sie w ktoryms z nich i uciekli. ale to wszystko zawile!

a portale spolecznosciowe zajmujace sie takimi sprawami czy juz odwiedzalas?

Jesteś rewelacyjna!

Na portalach nie byłam, jakoś nie wpadłam na to... Póki co, szukałam w różnych organizacjach w Anglii, znalazłam nawet pułkownika, który myślałam że mieszka w Worcester, ale okazało się, że to nazwa ulicy przy której mieszka w Londynie Sad

Moja siostra wysłała list do kobiety, która mogłaby pomóc, ale bez odpowiedzi...

Jeszcze raz dziękuję...

moze jakies Forum, fundacja zeslanych itd itd
ja sie wszystkiego dowiem dzisiaj, o instytucje ktora zajmowala sie Dziadkami po wojnie tez.

buziole

ZBOWiD zrzesza bylych wiezniow obozow koncentracyjnych.
Nalezal do niego moj Tato, jako byly Oswiecimiak. Przezyl, bo wsadzono Go w 1943 i byl mlody. Popytaj sie tam Mgielko. Ale nie wiem co poradzic Tobie Magdusiu Sad

. Mysle tylko sobie, ze jesli Twoj dziadek byl w Obozie Pracy i musi to byc prawda, bo w Kacetach wiezniowie nie mogli wysylac zdjec w swojej korespondencji, to raczej Wasi Panowie nie spotkali sie ...

Gdy ewakuowano z Oswiecimia wiezniow przed nadchodzacym frontem w styczniu (21-go) 1945 pieszo na zachod, to nazwano to Marszem Smierci, bo wiezniowie padali jak muchy.Potem rozmieszczano Ich grupami po innych Obozach po drodze. Czesc wyladowala w Großrosen, czesc w Dachau, czesc w Mauthausen.
Jakis czas Tato przebywal w Dachau, a potem przeniesiony zostal do Mauthausen, gdzie Oboz wyzwolili Amerykanie. Dostal tam dokument zwolnienia w dwoch egzemplarzach od Nich.
Stanowil potem podstawe do zaliczenia tych lat do lat pracy. Lata pobytu w Obozie do celow emerytalnych mnozono przez 2.

Jest prawdopodobne Mgielko, ze nasi Panowie sie zetkneli, gdyz Dachau nie bylo tak rozbudowanym Obozem jak Auschwitz... a pod koniec terror obozowy zelzal...

Staralam sie nie wchodzic Wam w temat Kochane, ale w koncu emocje z tym zwiazane wziely gore...

no wlasnie emocje....
wiesz ze ja czesto zagladam w astralu do obozow i ogladam Dusze, kiedys Oswiecim odwiedzilam, pchalam sie do wagonu, ktos mnie wypchnal syczac do mnie - to moje miejsce, nie pojedziesz, najwyzej zdechniesz.
wiec usiadlam sobie na wagonie, i wesolo machalam nogami, bawiac sie z dziecmi w berka, kto pierwszy dobiegnie do windy ten wygrywa. i dzieci biegly, potykaly sie, przewracaly, wtedy podbiegalam podnosilam i łapałam dzieciaki za dlonie i w ten o to sposob trzymajace sie male raczki wbiegly wszystkie do windy. moj glut po powrocie z tamtad nie mial konca, a lzy laly sie strumieniami.
wracalam po jakims czasie, i zauwazylam ze Tych Dusz przybywa, ubywa - ciagly ruch.....
Swiatlo Góry wie co robi, bo ciagle tam jest obecne, nawet nie trzeba mocno sie rozgladac.
nie wiem tez dlaczego ale uparlam sie na te wagony, kazda podroz zaczynam od Nich.

a wracajac do tematu glownego ( sorrki za rozciaganie tematyczne) Dziadek po Obozie wszedl szeregi Amerykanow, ktorzy Go wyzwolili.
tyle wiem z chlodnych i niepelnych opowiadan Rodziny.

buziole

Droga zamgla, twoj post o oswiecimiu wyciska lzy i rozmiekcza kolana....
Moj ojciec pochodzi z okolic oswiecimia, opowiadal ze wraz z innymi mlodymi ludzmi byl w obozie Z A R A Z po jego wyzwoleniu.
To co widzial jest niewyobrazalne.
Nie mam odwagi myslec o tym miejscu.