www.polana.fora.pl

Mam wrazenie, Piku, ze nie do konca zrozumiałes moje intencje, ktore zawarłam w poscie zawierajacym zacytowany przez Ciebie fragment .......

Napisałam ten post z myślą o wielu osobach ( i nie chodzilo mi o Polcię - tylko sobie skojarzyłam pewne tematy z jej postem ) , które nie wiedzą wiele o prawach energetycznych, i ich działaniu, czy o istnieniu 'negatywnych' wzorców i ich roznych mozliwościach 'przerabiania' .....

Miałam do czynienia z takimi osobami , ( i nie dotyczy to znowu tego forum ), ktore zaciekawione kontaktami innych osób z duszami chcialy spróbowac tego samego ....

Ale w mojej opinii na te kontakty było dla nich jeszcze za wczesnie....( i znowu nie dotyczy to Polci - bo nie wiem, jakie ma przerobione lekcje, a jakie nie )

I tego typu osoby, mając pragnienie bycia mądrym za wszelką cenę , moglyby zatrzymywac na Ziemi , w dodatku przy sobie , dusze, ktore mialyby duzą wiedze i mądrość , którą mogłyby potencjalnie tym osobom pomóc .....majac pragnienie bycia silnym energetycznie, mogłyby zatrzymywac przy sobie dusze , majace duze siły wibracyjne, i duzą moc .....majac pragnienie bycia spełnionym w miłosci, mogłyby zatrzymywac przy sobie dusze , ktore zrobiły na nich 'wrazenie '..
...czyli pisałam o sytuacjach, w ktorych pewne osoby, zamiast pomagac w przeprowadzaniu tych dusz do intenatu okołoziemskiego, zatrzymywałyby je przy sobie ......

Takie osoby czesto same wywołują ' duchy', aby zaspokoic swe pragnienia ...czasami 'za wczesnie' ( ze wzgledu na wzorce ) channelingują, za wczesnie pobudząja sztucznie czakry do wzmozonej pracy, a potem trafiają do nas , opetane , i czasami dłuuugo nie mozna im pomoc ....

Takie osoby czasami przyciagają swymi wzorcami do siebie nie tylko dusze rodzinne, ale mocno wprawione w złosliwieniu dusze , bawiace sie potem ich kosztem ....piszesz , Piku :

Mniej więcej się zgadzamy, jeśli chodzi o przedwczesną i za szybką naukę, w innym temacie na tym forum napisałem, jak to można na weekendowym kursie nauczyć "włamywania do własnego systemu operacyjnego", bez dogłębnego poznania owego systemu - grzebiąc się w nim potem, rozwalić go sobie w kawałki i skończyć u specjalisty "od konfiguracji systemów" - czytaj: księdza, egzorcysty, psychiatry, fachowego ezoteryka

Sam zaliczyłem osobiście takie coś. Że nie siedzę teraz w psychiatryku i na prochach, to tylko dzięki pomocy kilku osób, nie licząc niefizycznych Pomocników.

Z drugiej strony mam też i inne wrażenie: wszystko dzieje się we właściwym miejscu, właściwym czasie i we właściwy sposób, choćbyśmy i myśleli inaczej. Analizując swój życiorys myślę, że po prostu tak, a nie inaczej miało być, od samego początku, tak zostało zaplanowane moje życie na głębokich poziomach... i tyle. Opiekunowie z "tamtej strony" dokładnie wiedzieli jakie istoty i zdarzenia mają być do mnie dopuszczone, a jakie nie. Kiedy taki "kalafior" przyssał się do mnie tutaj, mogłem w końcu trafić do specjalisty, który zrobił co trzeba i odprowadził ową istotę gdzie trzeba. Dzięki czemu ja mam jakieś doświadczenie, a i ta istota (w sumie nie wiem, kto to był) może też wreszcie trafiła na porządniejszy poziom

Tak, że w sumie nie naszym zadaniem jest oceniać, na co komu za wcześnie i co kto powinien robić, bo wiedzy mamy za mało.. ale tą wiedzę jaką mamy trzeba podawać dalej, niech ludzie chociaż wiedzą, na co uważać, reszta, to i tak ich decyzja, choćby podjęta jeszcze przed wcieleniem.

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

dziękuję Wam kochani moi
wszystko co piszecie stanowi dla mnie wielki punkt odniesienia póki co jestem na etapie przerabiania teorii i odnajdywania się w swoich snach i próbuję się tam poruszać bo jak już wcześniej nadmieniłam parę razy dzieje się tam oj dzieje
ale wszystko co tu zostało napisane, lub jest dalej drążone stanowi dla mnie duże pole zainteresowania
nie wiem sama osobiście czy poradziłabym sobie z odzyskiwaniami...
na razie póki czas mi pozwala ćwiczę, staram się bardziej skupiać na polu mojego poruszania się, chociaż uważam że mam blokady których nie mogę się pozbyć.....
ale to pewnie jest jeszcze do przerobienia
ściskam was
buźka

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

Saro wszystko ok,
ja uważam że poruszanie się po delikatnej materii po której wy potraficie się już z pewnością poruszać, to dla mnie delikatna kwestia, staram się to co udało mi się już złapać pielęgnować, jestem ostrożna bo wszelkie nauki i lektury czerpię póki co online i z tego co gdzie nie gdzie wyczytam, a w szczególności z waszych doświadczeń, więc póki co działam po omacku
jestem ostrożną osobą ale jestem też niecierpliwa i boję się że jeśli zacznę przyspieszać w pewnej kwestii to będzie katastrofa, więc uczę się powolutku, drobnymi kroczkami....
ściskam mocno

Polciu, te blokady, o których piszesz, to może nie są blokady, tylko twoje Wyższe Ja nie pozwala tobie wejść w pewne obszary, na które nie jesteś jeszcze gotowa. U mnie w każdym razie tak to działa.

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

hmm możliwe ale to dzieje się zanim ja spróbuje gdziekolwiek wejść
bywało kilka razy że udawało mi się coś niecoś osiągnąć i to był moment bardzo happy dla mnie ale też nie do końca, tak jakbym nie potrafiła się skupić na konkretach, a blokada jest na zasadzie silnego bólu już nawet nie głowy a mózgu, jakby go ktoś mocno trzymał w rękach, całe ciało ok, tylko głowa ciężka
ale próbujemy dalej......
dzięki za rady:)

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

dziś mi się chyba udało OOBE, ale pewności nie mam
pełen relaksik, wibracje jak najbardziej <no już się nie bałam bo w sumei byłam przygotowana że jakby coś to się nie bać Smile

> , potem układałam coś na stoliku bo się o niego potknęłam albo miałam takie wrażenie, wkurzająca jest ciemność, ale czytałam gdzieś że to jak najbardziej naturalne, potem w ramach zabawy poszłam do sąsiadów piętro wyżej, tam nikt teraz nie mieszka ale.... musiałam sprawdzić czy to działa Very Happy

, nie pamiętam tylko powrotu a potem maiłam fajny sen tylko nie wiem na ile był to "świadomy"
najjjsss

Super Polciu,

no to poopisuj jeszcze jak bylo....jak sie chodzilo czy latalo?

pozdrawiam

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

no chodziłam bardziej niż latałam Wink

tak leciutko, bez grawitacji
wszystko takie inne tylko jeszcze takie niedopracowane więc w całej tej euforii nie pamiętam powrotu tak jakbym się obudziła ale wiedziałam że śpię więc po prostu chyba sobie z OOBE wskoczyłam w "świadomy"... no tu już było zupełnie miło Wink

ale sama wszystkim kierowałam <tylko pytanie czy to był na pewno "świadomy", bo czy możliwe jest spotkanie osoby żyjącej???, chyba że był to "zwyklak">....
ale było fajnie Very Happy

co mnie motywuje do dalszego eksperymentowania Smile

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

miałam na myśli sen niekontrolowany
ot śni się i nie łapiesz się na tym że możesz w nim się poruszać
ale sądzę jednak że nie był to "zwyklak" Wink

bo wiedziałam co robię co chcę zrobić Very Happy

tylko nie wiem jeszcze na ile odczucia werbalne można brać na serio, bo też były Smile

Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 734 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

jako że mój temat;) to nie będę się gdzie indziej pchała... i zaśmiecała
zastanawia mnie czy może się przyśnić osoba jeszcze żyjąca, która jest w stanie wielkiego smutku i żalu po stracie bliskiej osoby?
bo ja miałam dziś taką sytuację, może fakt że nie mogłam być wspólnie z nimi na wczorajszym różańcu i dzisiaj na pogrzebie też niestety nie będę Sad

, sprawił że myślami w jakiś sposób ściągnęłam Ją? spotkałam koleżankę która <już pisałam wcześniej> straciła męża, przytuliłam Ją mocno <czułam to:) i to jest dziwne i nie wiem na ile można wierzyć tej sugestii, bo Ona żyje>, rozmawiałyśmy, starałam się ją pocieszyć powiedzieć jej że musi być silna, a Ona mi opowiadała jaki Jej mąż był kochany,
potem rozmyło się i przeszłam do innej sytuacji, zadzwonił telefon, okazało się że to siostrzenica mojej przyjaciółki, poprosiła mnie o napisanie jej referatu na dzień następny, zgodziłam się, przyszłam do domu, odpaliłam lapka, i usiadłam żeby pisać, potem weszła moja mam do pokoju i z bardzo srogą miną rzekła że znów biorę prace do pisania i znów będę siedzieć po nocach... ehh to tak chyba przy dniu matki Smile

witam,
Opiszę Ci pewną hiostorię.
Ania.
Ania byla adoptowana, oddzielona od brata. zaadoptowala ja bardzo ciepla kobieta, zyjaca sama ze swoja rodzona corka Beata.
Brat Ani zostal adoptowany do Belgii i tyle do dzisiaj wiadomo.
Pewnego dnia mama Ani umarla, zostawila corki i psa, dwa mieszkania itd. Rodzona corka odwrocila sie od Ani dzien po pogrzebie mamy, zaczela ukladac sobie nowe zycie. Ania w koncu wyladowala na bruku, popijajac wina w bramach miasta, w ktorym obydwie mieszkalysmy.
Podchodzilam do Ani takiej brudnej i smierdzacej i mowilam, ze nie dam jej pieniedzy bo przechla, dam jej jesc - nie chciala. Nasze drogi rozstaly sie na zyczenie Ani, ale odchodzac powiedzialam, ze przyjdz kiedy bedziesz naprawde potrzebowala pomocy.
Minal rok, wyprowadzilam sie do wymarzonego drewnianego domu, zadzwonila Ania, ze jutro bedzie u mnie. Nic nie mowila, nie wtajemniczala o co chodzi.
Przywiezli ja zachodnim samochodem, w reku trzymala smierdzacy, zwiniety tobolek.
wzielam ja do domu, wypralam tobolek, nakarmilam, kupilam papierosy, pogadalysmy przez trzy dni i zobaczylam, ze to jeszcze nie to, ze to jeszcze nie ta chwila na pomoc. Ania wrocila do swojego Swiata.
Pewnej nocy, obudzilo mnie chodzenie po drewnianych schodach, takie nerwowe chodzenie, wyszlam z ciala, wyszlam z pokoju, stoje nad schodami i widze Anie.
ubrana, czysta, usmiechnieta, wlosy pieknie ulozone, podeszla do mnie i mowi
- jestem Ania, dziekuje, ze mi pomoglas, zmieniam swoje zycie, koniec z tym co bylo
i koniec, kontakt urwal sie.
wstalam rano, jadlam sniedanie, kiedy przypomniala mi sie podroz nocna, kanapka wypadla mi z dloni, ugryziony kawalek tez - doslownie zamarlam.
pojechalam szukac Ani, daleko nie musialam szukac, weszlam do znajomej knajpy gdzie, kiedys razem swietnie sie bawilysmy w swoim towarzystwie.
Zapytalam o Anie, czy ktos ja widzial.
wyszedl do mnie szef knajpy, usiedlismy, porozmawialismy, okazalo sie, ze Ania zjawila sie pare dni temu w knajpie i powiedziala
- dziekuje ze mi pomogliscie, zmieniam swoje zycie, koniec z tym co byla
a przy tym byla czysto ubrana, pachnaca i miala pieknie ulozone wlosy.
Teraz Ania pracuje w domu jesieni, opiekuje sie starszymi osobami, czyta im ksiazki, zabiera na spacery, pokazuje jak pachnie trawa, nawet potrafila wyjechac lozkiem z budynku, zeby pewien przemily staruszek mogl poczuc cieplo slonca, Ania trzymala go pod glowe przytulajac do siebie - wtedy odszedl przemily pan Staruszek.

Dusza zyjacej ani poinformowala mnie, w jakim Ania jest stanie.

pozdrawiam