www.polana.fora.pl

Witaj Aniu:)
Dobrze Cię rozumiem. Ja też straciłam mamę, kiedy miałam 18 lat.
Przeżyłam tę stratę bardzo. Nie potrafiłam się z tym pogodzić przez tyle lat, aż niedawno znalazłam forum, najpierw CUiO, potem Polankę.
Tak wiele rzeczy zrozumiałam. Nie popełniaj kochana moich błędów.Ja płakałam i wolałam w głos,że jej potrzebuję, że nie poradzę sobie bez niej.Potrafiłam w środku nocy jechać na cmentarz i mówić jej tam, jak bardzo mi bez niej źle i jak wszystko mi się nie układa.To było niepotrzebne.Nie wiedziałam..nie rozumiałam.. Mamy tutaj bardzo mądre osóbki, które wiedzą co nalezy zrobić...
Pomyśl sobie, wyobraź i mije pewność,że ona będzie na Twoim weselu. Będzie tańczyła, będzie cieszyła się razem z Tobą...nawet jeśli jej nie zobaczysz.
Będzie tam dla Ciebie i Twoich bliskich.
Jestem pewna, chociaż nie wiem, czy ktoś się tutaj ze mną zgodzi,że tak jak moja mama nade mną, tak i Twoja nad Tobą roztoczyła parasol ochronny, taka niewidoczna dłoń, która wielokrotnie osłoni Cię od złego.

Przytulam mocno,mocno:)

hej..i mialam sen...sniło mi się,ze wrociła...zmartwychwstała<?> cos takiego...ale wiało chlodem,nie usmiechala się....tylko prze okno patrzyla na nas tak jakby była w powietrzu..a ja otowrzylam okno i kazalam jej wejsc...a ona powiedziala ,ze wejdzie jednak przez drzwi....

Dziękuję Pinia za ciepłe słowa....:*

no tak ona zawsze była mądra:) Razz

czekam na wazna wiadomość dzis:)

Pinia ile czasu już minęło???czy jest Ci lżej???wiesz u mnie dopiero 3 miesiące niecałe i wiesz z czasem jest coraz gorzej...kiedy zaglębiam się mocniej we wspomnienia ostatnich miesięcy strasznie kłuje mnie serce...Czasem mi się wydaję,ze lepiej byłoby gdyby ludzie nie mieli uczuc....

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 18 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

Droga Aniu,
Ja powiem tak: na początku jest źle, później jeszcze gorzej, swoje trzeba wypłakać, przemyśleć -chociaż wszystko nie ma sensu z dnia na dzień trzeba sie podnosić i funkcjonować z maska na twarzy - ze wszystko jest ok! chociaż nie zawsze tak jest naprawdę...

Twoja mam na pewno jest obok Ciebie jeśli tylko o niej pomyślisz Smile

czasem będzie tak, ze dni miną Ci normalnie a czasami dopadnie Cie takie uczucie smutku, szarości ze wszystko jest beznadziejne...

Musisz dać jej odejść w sensie- zaakceptować to ze ona tu juz nie wróci w takiej formie jak zyla dotychczas, wspierać ja w tym ze teraz ma nowe zadania tam...ale pocieszenie jest jedno, prędzej czy później i tak sie z nimi spotkamy. Trzeba to przeczekać i jakoś żyć.

Wspomnień nikt Ci nie zabierze.

Nie będę kłamała, ze z czasem będzie mniej bolało bo nie będzie, ale nauczysz sie znieczulać swój ból wykorzystując właśnie te wspomnienia.

pozdrawiam

żabula♥

oj Zabko jest dokladnie tak jak napisałaś...z maską na twarzy....to tak idealnie do mnie pasuje....czasem nawet jak ktos na mnie patrzy z boku moze pomyslec ze albo jestem tak silna albo nie mam uczuc...

Dotarla do mnie jakby suma wydarzen z czasu przechodzenia Mamy na Druga Strone. Takze cechy Jej osobowosci... Caly jednoczesnie pchajacy sie do glowy strumien...
Dlatego bardzo trudno bylo mi przy redagowaniu opisu, rozdzielic to wszystko, posortowac i wyluskac z tego jakas chronologie, oraz zaprowadzic porzadek w odebranych wrazeniach.

Oto efekt tych staran.
Mama, jako bardzo zywotna osoba - nie zdazyla podczas relatywnie krotkiego okresu chorowania, pogodzic sie z nieodleglym ostatecznym opuszczeniem ciala.
Zanim nastapila jego smierc fizyczna, Mama tracila pare razy przytomnosc i szybowala wtedy ponad cialem. Przyczynil sie do tego nowotwor mozgu.Tak wiec nie zauwazyla momentu tego przejscia ostatecznego.
To spowodowalo, ze swymi przekonaniami stworzyla sobie wlasna rzeczywistosc wirtualna, w ktorej wlasne wypady w znane miejsca i odwiedziny bliskich odbierala juz z Tamtej Strony jako szpitalny sen, lub majaczenie.
To dlatego, to watpiac, to majac jeszcze nadzieje na wyzdrowienie, usilowala wstawac, chodzic...I takie momenty wykorzystuja Pomocnicy, by Mama z czasem poczula ze zdrowieje i tym samym stopniowo adaptowala sie do pelni istnienia w wymiarze duchowym.
Spotykajac sie z Wami przyciagana laczacymi Was uczuciami, to myslala, ze to Wy ja odwiedzacie w szpitalu i rozmawiacie z Nia...to myslala, ze sni, ze Was sama odwiedza...
Gdy czula sie lepiej, mowila Wam, ze juz jej lepiej...
Czasem dziwila sie, ze nagle w swym snie znajdowala sie w powietrzu, np. przy Twoim oknie...bo przeciez tak sie nie zdarzalo za zycia...

Teraz Opiekunowie zajmuja sie Mama, by Ja do konca wybudzic z tego stanu braku pelnej orientacji i ustabilizowac.
Mama jest Stara (z duzym stazem odbytych nauk) Dusza.
Gdy to sie stanie, czyli uzyska calkowita swiadomosc i pewnosc tego gdzie sie znajduje, przejdzie w wyzsze rejony jak burza.
Ty tez jestes taka Dusza...

Kazdy ciag pokolen rodzinnych potrzebuje na Ziemi kogos, kto jest rodzinna busola. Taka role pelnila w obecnych czasach Twoja Mama.
Jesli teraz Ty zechcesz podjac sie tej roli, to znow wasze dwie generacje rodzinne beda ja mialy. Tak bylo to pomyslane przed zejsciem Waszym na Ziemie, ale do Ciebie nalezy decyzja.
Mozesz zastapic Mame, ktora tez kiedys zastapila swego poprzednika (czuje tu meska energie).

Styl rozmow Mamy z ludzmi, Jej bezposredniosc (ale nie glos) byl zblizony do radosnego ciepelka Hanki Bielickiej.
Mama jednak lubiala tez chodzic w spodniach. Byla juz kobieta bardziej wyemancypowana. Bez tego kobiecego sztafazu spadku po XIX wieku...
Rozwinela tez swa naturalna inteligencje. Byla bardzo zdolna...umysl wszechstronny.

Czy mowi Ci cos imie Irena ?

Przytulam cieplutko Razz

Droga Jolu!!!bardzo poruszył mnie Twój post...wiele rzeczy mi się tu zgadza...
od poczatku...podczas jej ostatnich dni było faktycznie tak...majaczyła,spiewała np.'Boziu droga' caly czas...niby wiedziala ze jestesmy przy niej,ale mowila nam rozne rzeczy np.'czy przyjechalismy za nia karetką' a lezala ponad tydzien juz w szpitalu...pielegniarka powiedziala nam 'ze ona jest w takim 'swoim' swiecie' mogłabyc kilka razy ponad cialem gdyz tracila oddech.w koncu podlączona jej tlen,ale nie wstawala...miala juz niedowlad konczyn...natomiast 2 lata wczesniej tuz przed smiercia uciekala z łozka jej siostra...na wyzdrowienie miala nadzieję cały czas...mimo,ze wszyscy wiedzielismy,ze ma najtrudniejszy przypadek raka...raz snilo mi sie ze jedna z ciotek powiedziala jej,ze zostaly jej 2 tygodnie zycia...wtedy ona zaczeła szlochac nie mogac sie z tym pogodzic...
cały czas na pytania jak się czujesz(tuz przed smiercia) mówiła 'dobrze' z wielkim przekonaniem...Rodzinna busola-to idealnie do niej pasuje....wczesniej mógł byc nią mój dziadek,nie bardzo go pamiętam ,ale jestem pewna ze chodzi wlasnie o niego...
w spodniach lubila faktycznie chodzic!!!no i była zdolna....wszystko mi się tu zgadza...ale mam jeszcze kilka pytan...jak ja mam byc ta rodzinna busola??dlaczego własnie ja>?czy tez jestem starą dusza??jak mam pomóc odzyskac jej orientacje??czy tam dokąd się uda gdy juz znajdzie drogę bedzie szczesliwa??co do Ireny...kuzynka taty mojego ,moja matka chrzestna,ale zzyci raczej nie bylismy..jeszcze miala kolezanke,raczej znajoma...hm...
no i ta jej bezposredniosc....czasem az mnie to zawstydzało...ale fakt nigdy niczego nie mowila zlosliwie...zawsze była miła...

Najbardziej martwi mnie to,ze ona sie 'tam' nie odnalazla jeszcze,boje sie ze cierpi...
Cieszy mnie fakt,ze jest stara dusza,to chyba fajnie prawda??

Droga kolezanko,chcialabym Ci gorąco podziękowac za ten kontakt...naprawde wiele on dla mnie znaczył:*:*:*

Mozesz zostac rodzinna busola, bo mialas za Matke nauczycielke, ktora dawala Ci wzory jak to sie robi ; bo tak bylo omawiane miedzy Wami miedzy wcieleniami ; bo jak pisalam - tez jestes Starsza Dusza.
Mama nie cierpi, jest w rekach Opiekunow i z chwili na chwile wraca Jej zywotnosc energetyczna. Blakanie nie jest Mamie pisane.
Szczegolnie Dusze bardziej doswiadczone, gdy zaadaptuja sie spowrotem do zycia bezcielesnego, prowadza tam pozniej bardzo bogaty w zajecia i satysfakcjonujacy zywot. I dalej sie rozwijaja...
Spotkac mozna wiele takich opisow w literaturze i juz nawet na Polanie cos sie znajdzie...

Prosze, przypomnij mi za trzy tygodnie, bym wybrala sie odwiedzic Twoja Mame. Moze juz wtedy dostaniemy informacje z pierwszej reki, bezposrednio Razz

Irena...caly czas pchalo mi sie to imie do glowy...tylko tyle odebralam...
Moze wyjasni sie pozniej...

I juz tylko tak dla mojej ciekawosci : czy dziadek, ktory kiedys byl zwornikiem rodzinnym, to byl po mieczu, czy po kadzieli ?

Polecam Ci lekture ksiazek Moena. Poznasz z nich opisy miejsc energetycznych, w ktorych znajdujemy sie po opuszczeniu ciala.
Gdy Dusza jest bardziej doswiadczona i uspoleczniona, to dociera do miejsc gdzie przebywaja Dusze do Niej podobne i tam rozwija sie dalej (nie zapominajac o potrzebach duchowych swej ziemskiej grupy rodzinnej), by po jakims czasie pojsc jeszcze wyzej i "swoich z grupy" tez podciagac...
Czegoz zyczyc Mamie wiecej, no nie ? Razz

Pinia..rozmawiam z nią codziennie przed snem...moze bardziej mówię do niej niz rozmawiam..opowiadam o wszystkim...od rzeczy istotnych do blahostek....tak bardzo chcialabym z nią pomowic...popadam w obłed gdyz zaczynam marzyc o smierci klinicznej...by móc ja zobaczyc choc prze chwile,a potem wrocic do syna...boję sie,ze zwariuje...mam wrazenie,ze dostałam prawdziwy skarb<syna> za najwyzsza cene<mamę>...cos za cos...odnosze wrazenie,ze Bóg cos mi dał a potem zabral w zamian cos rownie cennego...ehhhhh dlaczego teraz a nie za 5lat ...ale jestem silna....jestem twarda....zyję...tyle,ze z bólem...nadal jej smierc jest dla mnie abstrakcją...

Jolu!!bardzo chętnie Ci o tym przypomnę Smile

:)satysfakcjonuje mnie to,ze ona bedzie miala tam zywot boagaty w zajecia...bo ona nie umiala usiedziec w miejscu i nie lubila 'nic nie robic' chetnie bede taka busolą....dobrze,ze nie cierpi...
ksiązki moena jakis konkretny tytuł???zamowilam teraz nostalgię aniola tak na zabicie zlych mysli przed snem...chetnie poczytam tez i to...
nie wiem tylko jak mam rozumiec miecz i kądziel??marna z tego jestem<zawstydzony>

aha juz wiem po kądzieli:)czyli ze strony mamy..tata mamy:)