www.polana.fora.pl

Jestem Ania.mam 22 lata.trafiłam tu pokierowana ,przez osoby z innego forum,gdzie trafilam szukając róznych informacji o zmarłych...Mnie jak wielu z Was tez przytrafiło sie nieszczęscie....W dalszym ciagu nie dociera do mnie fakt,że mama już nie wróci..bede czekac na nia do skutku..tymczasem chcę zadowolic się jakimis znakami,słowami od niej...Zmarła 10grudnia.mielismy czas by sie pozegnac,jednak ona miała nadzieję ze wygra...a ja podswiadomie pokazywałam jej miłość...błahostkami naprawdę..i załuję ,ze całe życie nie byłam dla niej taka jak przez te ostatnie4 miesiące...wiem ,ze ona czuła jak ją kocham...ale nie wiem niestety tego co ona chciałaby mi powiedzieć...bo wszystko działo się nagle...a na mnie spadło wszystko jak grom z jasnego nieba..Mama była głową rodziny...Kazdy z nas chodzil do niej...kazdy nasz problem był jej problemem..Ona je rozwiązywala...Kazdy ją uwielbiał rodzina,znajomi,sąsiedzi i nawet obce babki w sklepach gdyz była bardzo towarzyska.i niesamowicie energiczna.wszystko potrafiła.od szycia do malowania scian...no wszystko...a teraz ja sama..jedyna kobieta w domu i nie zdazylam sie wielu rzeczy nauczyc itp.Dostałam ogromnego kopa...Byłam jej najmłodsza córką..z tego wzgledu byłam rozpieszczana,po pracy obiad podany,pranie wyprane i jeszcze ciepło od niej dostawałam..taka mila przytulanka była mama....potem zaszłam w ciąże.ostatni rok spedzilam na l4 w domu...wtedy jeszcze bardziej sie do niej przywiazałam...potem poród,o 4 rano jechałam do szpitala,wiedziałam ze juz nie zasnie...tak ja znałam...eh...mama bardzo,ale to BARDZO sie martwila czy dam rade z dzidzią...ale Julek był grzecznym chlopcem...Jak już widziala jak poswiecam sie synkowi nie mogła wyjsc z podziwu...wychwalala mnie na prawo i lewo jaka jestem super mama.minał miesiąc..i potem nagle BUUM.choroba,szpitale,powroty znowu szpiatale ..i nagle tak silny czlowiek z dnia na dzien tracil nadzieję..az powiedzieli mi 'MAMA ODESZŁA'
piszac to mam wrazenie,ze dzialo sie to w jakims filmie kilka lat wstecz,albo innej rodzinie...minęly 2 miesiace..jakos zyje..twrado na zewnatrz ,w srodku krucho...jestem naprawde w oczach innych bardzo silna...ale z dnia na dzien wymiekam,bo zamiast czas pomagac jest odwrotnie...dzis znowu plakalam w samotnosci...Lubię to,bo potem znowu kilka dni mogę zyc..co z tego,ze jak na bateriach...Byłoby ok gdybym miala pewnosc,ze jest jej dobrze...ze jest gdzies w niebie,ze ma to czego nie miala tutaj...i sen z powiek spedza mi mysl ze jest jej byc moze zle..bo sni mi sie czesto,ale w snach zawsze jest chora ,cierpi,placze a ja się cholernie martwię..
Mówiac szczerze nie wiem czego oczekuje piszac to...moze kiedys komus sie uda skontaktowac się z nią.Jest to dla mnie jakas ogromna nadzieja..a moze ktos inny pokieruje mnie jak życ...Pozanałam juz na wczesniejszym forum kilku uzytkowników i przyznam szczerze ,ze miłe to było...ze ktos jest ,wczuwa się ,znajduje czas i odpisuję...miło byłoby się tu troszkę zadomowic...Pozdrawiam..no to mi ulzyło...wygadalam się Wink

Ciesze sie Aniu, ze tu dotarlas Razz

Rozgosc sie i przegladnij prosze jako pierwszy - "Zestaw pierwszej pomocy Ewy Fortuny".
Wszyscy z nas, gdy traca kogos najblizszego, potrzebuja takiego wsparcia, by zaczac sobie radzic z tym poczuciem sieroctwa...
Bo Ci, co nas tak wyjatkowo wspierali, tez zostali kiedys sierotami. Sierotami, ktore nauczyly sie z tym zyc...

Witaj Aniu cieplutko,
Ciesze sie, ze nie dajesz za wygrana, bardzo duzo sily masz, a ta sila czytajac Twoj post jest wymieszana z bardzo duzym cieplem. tak, masz racje rozdawaj je wciaz na lewo i prawo i ciesz sie ze potrafisz to robic. To zaleta, ktora niewielu posiada. Twoja Mama nauczyla Ciebie tego i wielu innych rzeczy, o ktorych na chwilke zapomnialas. Ale uwierz w sile "mysli" - to wystarczy - wtedy dowiesz sie we snie od Mamy, ze jest ciagle przy Tobie, ze Ci pomaga i ze jest dumna z Ciebie. Kiedy przysni sie znowu, podejdz do Mamy, wez ja za rece i pojdzcie na spacer razem. po tamtej stronie juz nie jest chora.

przytulam cieplo
za_mgla

witaj. Jestesmy dla ciebie.

Witaj Aniu cieplutko Smile

Witaj Aniu,
ja też mam nadzieję, że szybko się tu zadomowisz i znajdziesz swój ciepły kącik. Miejsce, w którym będziesz mogła wyżalić się, gdy akurat padną Ci baterie. A czytając wcześniejsze posty i rady może w czasem sama porozmawiasz z mamą? Pewnie - nie dziś, nie jutro, ale pewnego dnia - życzę Ci tego z całego serca Smile

Myslicie ,ze to mozliwe bym sama mogła z nią pomówic>>>??
jeszcze nie czytalam wszystkich tematow,postaram sie jak najszybciej..
Tymczasem powiem Wam,ze w dniu kiedy pisałam ten watek mialam chwilę załamania znowu plakałam itp. i znowu mialam sen..byla taka uśmiechnięta,radosna i wyglądała tak pięknie...była w tym snie zdrowa...a dzis sniła mi się kopalnia...w senniku wyczytałam cos takiego'uzdrowienie chorego' nie wiem czy mam wierzyc w sny....,ale najmniejszych rzeczy chwytam się jak deski,byleby tylko była szczesliwa...
i jeszcze mam pytanie...w jakich miejscach może ona być???

P.S. DZIEKUJĘ ZA CIEPŁE POWITANIA:)

Ania

dobrze Ci się siostra śni. Czerp z tego, ciesz się z nią. Spróbuj pokierować takim snem, uśmiechnij się do niej, przytul i rozmawiaj z nią. Daje Ci znaki, że u niej wszystko oki Smile

Taki sen to kontakt.
Pozdrawiam cieplutko Smile

Witam serdecznie, mam nadzieję że szybko znajdziesz ukojenie.

no i już mi się nic nie sni... Sad

nic sie nie sni?
a to ambaras!!

a tak na serio to dobrze i wyluzuj, przyszedl czas na zmiane, tylko od Ciebie teraz bedzie zalezalo, co bedzie sie Tobie snilo czy smutek, czy kolor, a w kolorze zawarte jest wszystko, a wtedy ten smutek staje sie "zdrowym" smutkiem, zaduma nad soba, nad innymi, nad tym co zmienie w sobie, aby bylo lzej i mnie i moim bliskim.
moim bliskim i tutaj i po tamtej stronie.

przytulam Ciebie cieplej niz wczoraj
za_mgla

Witaj Aniu Smile

Gdy opuszczamy cialo fizyczne, to po drugiej stronie nasze zycie toczy sie dalej.
Zycie na Ziemi jest tylko krotka przerwa w tym glownym stanie naszego istnienia.
Wracajac Tam, w pierwszym okresie, procz odwiedzania najblizszych nam miejsc i Osob, przechodzimy tez przez okres (ze tak powiem) wtornie adaptacyjny. Wtedy na jakis czas przerywamy nasze odwiedziny bliskich i zajmujemy sie analizowaniem naszych ziemskich dokonan i podejmowaniem decyzji na przyszlosc.
Z pewnoscia juz spotkalas sie w czytanym przez Ciebie materiale, ze wtedy sciaganie Tych Co Przeszli naszymi przywolujacymi tesknymi myslami nie jest wskazane.
Natomiast slanie im mysli wdziecznosci za wspolnie spedzony czas, trudy, wzajem popelniane bledy i godne podziwu dokonania - a wszystko owiniete biala energia naszej milosci do Nich i obopolnego przebaczenia - pomaga Im i nam, w dluzszej perspektywie najbardziej.

Nie smuc sie wiec tym Aniu. Ta przerwa to dobry znak, ze wszystko jest na dobrej, wlasciwej Tej Drugiej Stronie drodze.
Kontakty wroca, gdy najistotniejsze i najlepsze dla powracajacej Duszy sie dokona.

Pojutrze Kochana poswiecam dzien na kontakt z Opiekunami Twojej Mamy, by dostac od Nich (lub jak bedzie mozliwe wprost od Mamy) wiadomosci o Niej. Opiekunow juz poprosilam o przygotowanie tego kontaktu.

Przytulam serdecznie Smile

to bardzo miła wiadomość,ze zechciałaś podjąć się tego!!!jesteś cudowna!!czekam na to jak na zbawienie...
będę teraz myślec inaczej...wspominam dobre chwile,wczoraj nawet na jedno z nich zasmiałam się w głos...a w zlych tez widzę sens....
sny owszem mam ,ale nie związane z nią...zawsze była chora,ostatnim razem usmiechnieta i na tym koniec...ale nic nie powiedziala...kazdego dnia mówię jej,co czuję,co myślę...modlę się o nią,o szczęscie...ale gdy uswiadamiam sobie czasem,ze ona już nie wróci,boję się..bo wraz z nią stracilam poczucie bezpieczenstwa..mimo,ze mam już swoją rodzinę..no prawię,bo slubu nie mamy....zawsze bylam anty...ale kiedy mama zachorowala bałam się,ze nie dozyje do tego dnia.zmienilam podejscie do tego,zaczelam dojrzewac do małzenstwa.ale tak się niestety stało.mama już na weselu nie zatanczy..ale to nic,bo nie zamieniłabym jej na żadną inna długo zyjacą mamę...bo życie z nią to był dla mnie zaszczyt...

Piękne słowa Aniu Smile