www.polana.fora.pl

Pierwszy kontakt

Wzielismy karteczki przygotowane przez Bruce`a. Po napisaniu na nich nazwiska bliskiej nam zmarlej osoby, zlozone odnieslismy na stol. Potem kazdy wybral sobie jedna - nie swoja - pilnujac, by dotknac tylko jednej. Po powrocie na miesca, prowadzeni glosem Bruce`a i Eweliny tlumaczki, weszlismy w stan podwyzszonej swiadomosci. Bruce doprowadzil nas do naszych wlasnych wyimaginowanych miejsc TAM i zamilkl, bysmy reszte zrobili sami.
Przy mojej fontannie - przed bialym owalnym pawilonem otoczonym sciezkami wsrod zywoplotow - pojawil sie pomocnik, mlody chlopiec w bialym garniturze i...zniknal. Po chwili zza pawilonu wyszla sciezka mloda, b.zgrabna kobieta. Taneczny krok, sukienka z lat 30-tych (charleston), torebeczka zarzucona na plecy, czarne wlosy obciete na Pole Negri.
Zaczelam: Czy dobrze Ci tu? TAK, SPOTKALAM PRZYJACIOL. Co lubialas robic w zyciu? SPIEWAC I TANCZYC. Co masz do przekazania najblizszym? NIECH K. WRESZCIE PRZESTANIE SIE ZAMARTWIAC, TO SZKODZI. Dasz mi jakis dowod ze spotkania? NIECH J. ZMIENI TELEFON. To byl koniec, wszystko sciemnialo.
Potem kazdy opowiadal swoje doznania nie zdradzajac nazwiska, by sluchacze sami ewentualnie rozpoznali swego bliskiego. Czerwona ze wstydu, ciagle przepraszajac za swoje cyganstwa ciagnelam opowiesc, a grupa chichrala. Gdy skonczylam wstala warsztatowiczka J. i powiedziala:"To z pewnoscia moja mama. Wiele lat spiewala w chorze, dobrze tanczyla. K. to moja siostra, wiecznie narzeka i dokucza rodzinie. Ja mieszkam teraz w mieszkaniu mamy i jej telefon ostatnio nawala." Tu wstala kolezanka J.:"To prawda. Nie moglam sie do J. dodzwonic przed warsztatami!"
Dodam, ze J. ma b.dobra figure i czarne wlosy - z pewnoscia po Mamie.

Drugi kontakt

Po wybraniu kartki i procedurze wprowadzajacej, ktora tym razem zakonczyla sie doprowadzeniem nas stara lesna droga do polany i zostawieniu nas na jej skraju - weszlam juz sama w jej obnizenie czekajac na wezwanego przewodnika.
Przez moment poczulam jego obecnosc jako jasny, walcowaty ksztalt. Potem to wrazenie zbladlo. Po chwili, zza pochylosci polany, zaczela zblizac sie kobieta. Pulchna, w ciemnoniebieskiej, marszczonej sukience w bialy wzor kwiatowy i ciemnoniebieskim kapeluszu. Szla z trudnoscia. Gdy sie zblizyla, zobaczylam podobienstwo do Hanki Bielickiej. Usiadla pare metrow przede mna na trawie ciezko oddychajac. Zauwazylam spuchniete nogi.
Zaczelam rozmowe: "Bliska ci osoba pragnie przekazac slowa milosci i pyta jak sie czujesz?" JUZ TROCHE LEPIEJ. "Czy mam cos przekazac jej od ciebie?" NIECH DALEJ ROBI TAK JAK ROBI; TO DOBRA ROBOTA. "Czy dasz mi jakis znak na dowod spotkania?" Pani zanim zniknela chyba sie usmiechnela.
Tym razem najpierw ujawnialismy nasze nazwiska, a potem siadali dwojkami na osobnosci. Nazwisko napisala wnuczka. Zmarla Babcia byla b.wyrazna i ciepla osobowoscia w rodzinie. Od lat chrowala na astme i nogi. Ostatnio juz nie chodzila. Gdy zmarla i ja chowano, wnuczki w domu nie bylo. Bardzo nad tym bolala. Starsza Pani okazala sie byc faktycznie podobna w typie, takze i osobowosci do H.Bielickiej. Lubiala tez kwieciste, marszczone sukienki i kapelusze. Od rodzicow wnuczka wiedziala, ze pochowano Ja w ciemnoniebieskiej sukience w biale kwiaty.
Uznalysmy to za dowod prawdziwosci spotkania.

Temat postu: Odzyskanie Rozy - 04.05.04,warsztaty w Miedzyzdrojach

Pod koniec warsztatow mielismy udac sie z naszymi Przewodnikami do miejsc, w ktorych mozemy byc im przydatni. My fizyczni, potrzebni jestesmy niefizycznym wtedy, gdy osoba do odzyskania tak gleboko tkwi w ziemskosci, ze nie zauwaza ratownikow z astralu. Ich wibracje zbyt sie roznia.
Po wykonaniu procedury poczulam obecnosc Przewodnika i... znalezlismy sie w zaniedbanym holu starego szpitala. Zielone olejne lamperie wskazywalyby na polowe XX w. Srodkiem holu przechodzili do i od wejscia ludzie. Zwykli i personel w kitlach koloru lamperii. W duzej niszy stalo stare szpitalne lozko. W nim staruszka tak mikra, ze przykrycie lezalo na niej plasko. Obok lozka - kroplowka.
Podeszlam. Otworzyla oczy. Pozdrowilam, zapytalam o imie. ROZA. "Skad?" Z ZABRZA. "Jak sie czujesz?" CHCIALABYM JUZ UMRZEC, ALE NIE POTRAFIE. TYLKO TAK LEZE I LEZE. WSZYSCY O MNIE ZAPOMNIELI. Nagle podchodzi sanitariusz, w ktorym wyczulam ujawnionego Przewodnika i podsuwa mi wozek na kolkach. Widze tez innego sanitariusza jak kogos wywozi na zewnatrz. Zalapuje sugestie i siadam na wozku. Mowie do Rozy : "Ja tu tez leze, ale woza mnie na spacery. Tu, obok szpitala jest piekny stary park. Wlasnie sie tam wybieram. Moze pojedziesz z nami?" DOBRZE. Moj sanitariusz przywozi kolejny wozek, podnosi Roze z lozka i sadza na nim. Wyjezdzamy na zewnatrz, moj wozek toczy sie sam. Za wyjsciem skrecamy chodnikiem w lewo, a 100m dalej wjezdzamy w polmrok parku. Daleko miedzy drzewami widze czerwony, ceglany wysoki mur, a w nim jasno przeswitujacy wylom. Powtornie zalapuje intencje Przewodnika. "Pojedzmy tam Rozo. Odkrylam tam cos pieknego. Choc, pokaze ci niespodzianke." Roza zgadza sie i przejezdzamy przez wylom.
Na lewo, w pustej przestrzeni miedzy starymi drzewami widze otwarty przekroj polprzejrzystego gotyckiego kosciola w typie niemieckim. Jego strzeliste nawy gina wysoko w jasnej mgle. Przy glownym oltarzu mrowie swiatel swiec. Przed nim katafalk z gora kwiatow i szarf z napisami. Roza tez to widzi i podziwia w zachwycie. Wiozacy ja Przewodnik mowi : "To msza na twoja czesc Rozo". Po uslyszeniu tych slow, Roza przechodzi w stan uniesienia. Jednak nie zapomniano o niej, a jeszcze honoruja ja z pompa godna biskupa ! Bez zadnych wyjasnien przyjmuje do wiadomosci fakt, ze nie zyje.
W tym momencie postaci Rozy i Przewodnika, w jej rozanej euforii unosza sie w gore nawy, poprzez swiatla swiec w gore, i w gore, by zginac w bialo-zlocistej mgle.
A ja zostaje na dole. Z dwoma wozkami dla inwalidow. Jak ta glupia torba - jak mowia Slazacy. No, zuczek. I zastanawiam sie w jaki to sposob moje zuczkowe wibracje wlasnie przyczynily sie do wniebowstapienia Rozy.
Slysze w glowie odpowiedz : "Polowa twej rodziny to Slazacy. Urodzilas sie i wychowalas niedaleko Zabrza. Rozumiesz gware i mentalnosc slaskich starzykow." KLIK.

Temat postu: Pierwsze samodzielne odzyskanie

Wykonalam w domu procedure poznana na warsztatach. Z pomocnikiem, szczuplym radosnym 30-latkiem, znalazlam sie nagle w szarej celce sredniowiecznych czworokatnych zabudowan klasztornych otoczonych murem. Cela byla w wysokiej wiezy. Gole sciany, drzwi zamkniete od zewnatrz, jedno otwarte okno. W prawym rogu przy oknie zelazne lozko. Nic wiecej. Na lozku stary wychudzony mezczyzna z zamknietymi oczami. Podeszlismy, usiadlam na lozku. Mezczyzna otworzyl oczy, jakby mnie rozpoznal i ucieszyl sie smutno. Zapytany odpowiedzial, ze nazywa sie Karol. Na pytanie dlaczego tu jest, otrzymalam rote.
Ja bylam opatem, Karol zwyklym mnichem. Pokochalismy sie ukrywajac swoja milosc. Sprawa sklonnosci Karola wyszla na jaw. Zostal za to ukarany zamknieciem w tej celce z lozkiem, dostarczanym skapym jedzeniem i calkowitym zakazem rozmow. Decyzje podjelo zgromadzenie, ktoremu przewodniczylam/ lem.
Samotny, wykluczony, bez zadnego zajecia, cierpial latami. Nie dosc, ze sie wyparlem mojej milosci do niego i sam nie przyznalem sie do takich samym sklonnosci, to jeszcze skazalem go. Zalamany kara i zdrada umarl ktoregos dnia nie zdajac sobie z tego sprawy. Tkwil w cierpieniu, w takich samych dniach bez zdarzen, w celce z zamknietymi drzwiami i oknem dziesiatki metrow nad podworzem.
Gdy pojelam tresc rote, przytulilam sie do niego lezacego, a lzy poplynely mi z oczu tam w celi i tu, w domu. Z zalu nad jego olbrzymia krzywda i moim postepkiem. Nad konsekwencjami. W mym sercu wybuchlo nagle bolesne uczucie milosci do Karola. Przytuleni plakalismy. Poczulam jego przebaczenie i niesmialy przekaz milosci. Bal sie zaufac calkowicie. Rozumialam go.
Razem z przewodnikiem poprosilismy go, by wyszedl z nami. Zdziwiony, bo jemu nie wolno wychodzic, podal nam rece zachecony nasza radoscia i pewnoscia. Wyjasnilismy mu smiejac sie czym sie zajmujemy w nowszych czasach, ze my nie jestesmy u niego w naszych cialach fizycznych, ze on sam juz nie zyje, i ze wszyscy mozemy bez problemu opuscic to miejsce chocby przez okno. Ze on sam jest juz wolny i mozemy zaprowadzic go w miejsce gdzie bedzie szczesliwy i traktowany jak wszyscy z szacunkiem. Usmiechniety, dal nam sie wyciagnac z lozka i poszybowalismy przez okno. Zrobilismy pare radosnych kolek i skierowali nad inne zabudowania o wygladzie swieckim. Tam przewodnik z Karolem obnizyli lot, a ja zostalam w gorze obiecujac Karolowi, ze go bede odwiedzac. Obraz zciemnial i znikl.
Gdy kiedys wybralam sie w odwiedziny, Karol siedzial w parterowym kruzganku ciagnacym sie wzdluz glownego budynku i reperowal na drewnianym stole chyba lapcie. Rozluzniony, pozbyty kompleksow i poczucia winy, bez zalu do innych. Usmiechniety zdrowy mezczyzna w srednim wieku. Swiadom swej pozytecznej i cenionej roli dla spolecznosci. Wszystko to odebralam w formie rote, natomiast o cokolwiek pytalam, odpowiedzi nie slyszalam, mimo ze Karol cos mi odpowiadal. Przekazalam mu Milosc i powiedzialam, ze znow go odwiedze.
Przy drugich odwiedzinach ujrzalam podobny obraz, ale nie odebralam nawet rote. Powiedzialam Karolowi, ze dzis cos mi nie wychodzi i sprobuje niebawem jeszcze raz. Przekazalam Milosc i wykliknelam sie.
Trzecia proba skonczyla sie ujrzeniem jakby tylko nieruchomej fotografii poprzedniej sytuacji. Zrezygnowalam.
Moze Karol poszedl dalej ? Zycze mu tego i sobie goraco.

Karol zagościł w F 25 widać coś tam mu się jeszcze przypomniało ale już wrócił do ooo do F 29.
Wystarczyło błogosławieństwo dwóch serc kilkarazy i Karol jest u siebie w światełku.
Pozdrawiam.
Włodek.

Jeszcze raz dziekuje Ci Wlodku za pomoc Karolowi, ale prosze Cie bys nastepnym razem, gdy sprawa dotyczyc bedzie moich powiazan karmicznych, wczesniej swa chec pomocy uzgadnial ze mna Razz

.

Pozdrawiam serdecznie

Na sluszna sugestie Pinii - ze relacje i weryfikacje z kontaktow/odzyskan, sa bardzo podnoszace na duchu tych wszystkich, ktorzy pograzeni sa w rozpaczy po stracie swych bliskich - zamieszczam archiwalne materialy z naszej korespondencji.

Dokonalam w nich drobnych korekt usuwajac tresci nieistotne, gleboko prywatne, lub zmniejszajace czytelnosc zapisow.

> Od: Grey Owl
Do: Pinia
Wysłany: Pią Lis 13, 2009 2:59 pm
Temat: Relacja

Dzien dobry Piniu Dwa dni przed wyprawa, ktorej dotyczyc bedzie ponizsza relacja - planowalismy z Wlodkiem zajac sie Twoim Tesciem. Zdazylismy tylko z Przewodnikami zblizyc sie do Niego i stwierdzic, ze przebywa bardzo nisko przy Ziemi, czyli jak to okreslamy w niskim focusie. Otoczylismy Go zlota, lecznicza kula energii (wibracje zlotej barwy, to jedna z wibracji Milosci), a nastepnie w srodek tej kuli Pomocnicy tchneli bialo-perlowa energie pomagajaca wzniesc sie wyzej i dostrzec inne obszary istnienia. W takich przypadkach, na dany czas nie ma nic wiecej do zrobienia. Trzeba odczekac, sprawe zostawiajac w rekach Pomocnikow. Jako empata poczulam jeszcze, ze Tesc mial problemy z jakims nalogiem : nie wykluczony alkohol, karty, stale spotkania w jakims niepozadanym towarzystwie...

Zdecydowalismy sie tez choc zajrzec, w ktorym fokusie przebywa Twoja Mama. Znalezlismy Ja znacznie wyzej niz Tescia, lecz wstrzymana w podrozy do wyzszych wibracji dreczacym Ja poczucie winy i swiadomoscia chaosu w rodzinie. Otoczona zostala podobna konstrukcja energetyczna co Tesc, a my zakonczylismy kontakt.

W obydwu przypadkach procedura jest taka, ze odczekuje sie jakis czas, a potem wraca powtornie, by zobaczyc, co udalo sie Pomocnikom : czy Istota poszla juz wyzej, gdzie poszla i czy mozna juz porozmawiac z Nia i otrzymac jakies przeslanie dla Rodziny - lub czy pomocnicy nie potrzebuja jeszcze naszego ziemskiego wsparcia. Tak wiec sprawa Twoich bliskich wymaga odczekania przez jakis czas.

Po raz drugi udalismy sie w kierunku Tescia z Wlodkiem, tuz przez awaria forum. Pomocnicy skierowali nas do odzyskania grupy 5-7 istot znajdujacych sie i czyms zajetych kolo jakby rampy magazynowej, przypuszczalnie przy bocznicy kolejowej. Nie bylo w tej grupie tescia. Zdarzaja nam sie takie sytuacje z pomocnikami, gdy Osoby z ktorymi chcemy miec kontakt, nie sa do niego jeszcze gotowe. Wtedy Pomocnicy, zgodnie z panujacymi miedzy nami zasadami - wykorzystuja nasza chec pomocy do wykorzystania przy innym, dostepnym juz przypadku.
Mam na wszelki wypadek pytanie do Ciebie : czy Twoj wlasnie zmarly dziadek mogl nalezec do tej tajemniczej grupy przy rampie ? Nasze dzialania z ta grupa tez dotyczyly podniesienia tych Istot w rejony wyzszych wibracji.

Sprawa stanela wiec na tym, ze jak tylko Mgiela bedzie wolniejsza - powtorze z Nia probe kontaktu z Twoja Mama, gdyz o Niej dowiedzielismy sie mniej niz o Tesciu. Nie naciskalam Wlodka, bo jak pisalam, chodzi tu o sprawe innej kobiety i lepiej robic to w zenskim gronie, gdyz mezczyzna moze Mame krepowac.

Mysle, tak z doswiadczenia, ze po uplywie naszych ziemskich 2 tyg. bedzie mozna pokusic sie o kontakt z Twoja Mama, lub co najmniej o bliski kontakt z Jej Przewodnikami i zasiegniecie informacji.
I zagladniecie do Tescia z ta sama intencja. Bede baardzo wdzieczna, a nie obraze sie , jesli bedziesz tak mila i przypomnisz mi o tym z wyprzedzeniem jakichs 1-2 dni. Przytulam Cie cieplutko, zyczac coraz lepszych i lepszych dni Jola

Od: Pinia
Do: Grey Owl
Wysłany: Pią Lis 13, 2009 3:20 pm
Temat: Re: Relacja

Jejkuś, dziękuję Ci Joluś bardzo i Włodkowi i Migiełce i wszystkim, którzy Wam pomagają...kiedy pierwszy raz zajrzałam na to forum, poczytałam "jak się sprawy mają naprawdę" z naszymi ukochanymi zobaczyłam jak wiele błędów popełniłam ja sama w stosunku do chociazby mojej mamusi... zrozumiałam sny, które miałam tuż po śmierci mamy... Póki co wszystko się zgadza...w mojej rodzinie panuje ogromny chaos od chwili gdy mamusia zmarła,. Ona była osobą, która "trzymała wszystkich w ryzach"...potem wszystko się posypało i mimo tylu lat nadal nie poukładało się, bo są osoby z poza rodziny, które to mocno utrudniają... Jeżeli chodzi o mojego teścia(będę pisała szczerze to, co wiem) teść nałogowo palił papierosy, nawet kiedy był w zaawansowanej chorobie i miał kategorycznie zabronione, miał jeszcze jedną słabośc z tego co wiem...(...dot.sfery prywatnosci)...a towarzysto też się przewijało w jego życiu różne mimo, że jak twierdził miał do nich zdrowo-rozsądkowe pojęcie. Jezeli chodzi o ludzi przy bocznicy kolejowej to również mi się układa...dziadek, ten który zmarł teraz mieszkał niedaleko stacji, nie wiem dokładnie czym on się zajmował w swoim zyciu, ale często podróżował pociągiem...mój drugi dziadek, który zmarł ponad dwa lata temu też miał trochę wspólnego z koleją, oprócz tego, że mieszkał przy torach to jeszcze jako 14letni chłopiec został zmuszony do pracy dla Niemców, jeżdził pociągami i dosypywał węgiel do pieca... Tak bardzo się o nich martwię, jest wiele osób, które mogą "zatrzymywać" zarówno moją mamę jak i teścia tu na ziemi. Obie śmierci były przedwczesne i obie odcisnęły duże piętno na tych, którzy zostali... Pomóżcie im proszę.... Dużo, dużo ciepła przesyłam, tulę mocno (siebie do Was) Kochani jesteście, nie potrafię wyrazić nawet jak wdzięczna jestem. Jeszcze raz mocno tulę. Paulina

Od: Grey Owl
Do: Pinia
Wysłany: Pią Lis 13, 2009 6:01 pm
Temat: Re: Relacja

Wszystko wskazywaloby na to, ze Twoj dziadek, ten, ktory zmarl przed dwoma laty byl juz gotow wraz z grupa paru innych zmarlych do podprowadzenia wyzej. Czesto Przewodnicy wykorzystujac nas do innego celu, i tak wykonywane zadanie wiaza z innymi czlonkami tej samej grupy rodzinnej. Bo wszyscy staramy sie zebrac po tamtej stronie - kogo sie tylko da... Gdy zbierze sie wszystkich, zaczyna sie wielki powrot do zrodel z ktorych sie pochodzi. Bedziesz robic nam kawe przy ognisku ? Z tego co napisala mi Mgielka, "zebranie" moze zaczac sie od najblizszej srody Dobrych snow...

Od: Grey Owl
Do: Pinia
Wysłany: Wto Gru 01, 2009 10:07 am
Temat: Relacja druga

Witaj Kochana ! Wybralysmy sie z Mgielka na poszukiwanie Mamy. Mgiela dojrzala Ja w ciemnej przestrzeni mocno skupiona w sobie, nie zwracajaca uwagi na otoczenie i poruszajaca rekami, jakby cos skladala i rozplatywala jednoczesnie. Do mnie dotarla wymowa Jej uczuc : zmartwienie, ze czesc korzysci ze zbiorowej pracy rodziny moze dostac sie w obce rece. W rece kobiety nieakceptowanej podobnie jak nieudana konkubina z dzieckiem. Mgiela potwierdzila moje odczucia i zaczela slac w kierunku Mamy energie, by podwyzszyc Jej niskie wibracje i by mogla dzieki temu zwrocic uwage na otoczenie. Od mego Przewodnika dostalam dalsza informacje : Mama i wiekszosc czlonkow rodziny blednie ocenia sytuacje. Jesli urodzilo sie dziecko komus z rodziny, to ono do niej nalezy, a reszta okolicznosci winna zostac zignorowana jako niepotrzebnie rozbudowana. Po chwili Mgielka dojrzala, ze Mama zaczyna sie rozgladac i jakby wyczuwac nasza obecnosc. Zaczelam mowic : "Kochana. Zyje dziecko, JEST. Nalezy wiec do rodziny samym tym faktem. A rodziny sie wszak nie zostawia. Przemysl to prosze. Z troche zlej strony patrzysz sie na to i stad te twoje wielkie zmartwienia i nad miare splatane klopoty rodzinne." Mgiela dojrzala, ze Mama przysluchuje sie z coraz wieksza uwaga, a potem rozmysla gleboko. Dalej slala Mamie zyciodajna energie, ktora zwieksza tez umiejetnosc rozrozniania rzeczy i spraw. Dodalysmy jeszcze : "Jestes kobieta jak my, i chcesz jak my tego co najlepsze dla wszystkich. Prosimy, popatrz sie na to z tej strony." Mgiela dojrzala, jak sylwetka Mamy zaczyna sie odprezac. Powiedzialam jeszcze : "Twoja corka kocha cie i martwi o ciebie. Prosila, bysmy cie znalazly i pomogly w drodze po opuszczeniu ciala. Bysmy przekazaly ci jej slowa oraz twoje slowa do niej." Uslyszalam : "Powiedzcie corce, by czasem kupila cos dziecku ode mnie, co mu jest potrzebne." Na tym skonczylysmy spotkanie, zostawiajac Ja w rekach Pomocnikow. Poki ktos pozostaje z wlasnej woli blisko Ziemi, nie wolno go "wypychac na chama". To byloby lamanie zasady wolnej woli. Mozna tylko slac do niego energie i usilowac tlumaczyc jego sytuacje. A tyle bylo mozliwe "na dzis". Jak zwykle nie wiem, czy trafilysmy do wlasciwej Osoby, wiec prosze Cie Piniu o weryfikacje. Zdarza sie, ze Pomocnicy doprowadzaja nas do innego przypadku, takiego gdzie nasza pomoc bedzie juz przydatna na teraz i na przyszlosc. Jesli potwierdzisz prawdziwosc danych, wybierzemy sie niebawem jeszcze raz, by pomoc w ewentualnym odprowadzeniu "obudzonej" juz do dalszej podrozy Mamy. Calujemy Cie serdecznie

Od: Pinia
Do: Grey Owl
Wysłany: Wto Gru 01, 2009 10:58 am
Temat: Re: Relacja druga
Joluś, dziękuję WAM obu bardzo bardzo bardzo mocno. Czytałam i płakałam... Jestem pewna, ze to byla moja mama. Ona zawsze lubiał jakies ręczne robótki...Kochana moja mamusia, najwspanialsza na świcie...njalepsza... jezeli chodzi o dziecko, o którym mowa to wydaje mi się, że może tu być mowa o moim synu...(chyba, że istnieje jeszcze jakieś dzieciątko, o którym nie wiem, chociaz to byloby dziwne, bo zarówno ja jak i moje rodzeństwo mamy już swoje rodziny). Mój synuś jest bardzo kochany przez całą rodzinę i akceptowany, emocje, które odebrałyście mogą być skierowane nie wobec dziecka, a w obec mojego męża. Ten rok byl dla nas ogromnie burzliwy...(...)... więc może to o to chodzi. Kiedy Oliwier się urodził mieliśmy wiele problemów...największym problemem okazała się kwestia opieki nad dzieckiem, ja musiałam szybciutko wracać do pracy ze względów finansowych i często wszyscy wokól powtarzali, że gdyby mama żyła to nie byloby takiego problemu, bo ona bardzo kochała dzieci i na pewno pomogłaby nam wychować Oliśka. Tak bardzo chciałam, żeby była obok... Pewnie ja sama w dużej mierze przyczynilam się do tego, że mimo upływu tylu lat ona nadal nie jest szczęśliwa...ani tym bardziej spokojna... Jestem najmlodszym dzieckiem i mimo, że miałam 17lat (prawie 18ście) kiedy mam odeszła to najbardziej z całej rodziny się pogubiłam...tata (...) się "zorganizował"...(...)...i ma nową partnerkę. (...) ...kobieta z która tata żyje jest nasża sąsiadką, moją chrzestną, jej mąz zmarł dwa lata wczesniej niż mama. Niestety ona nigdy nie cieszyła się dobra opinią wśród całej rodziny (...) Kwestia wspólnej pracy, która mogłaby przejść w obce ręce też się zgadza...bo własnie tata chce sprzedac jedną z działek, które ma po swoich rodzicach...(...) Ja postanowiłam zaufać tacie w tej kwestii (powiedział, że wie co robi i nie da jej tych pieniędzy),ale wszyscy jednak mamy obawy, że jak tylko tata sprzeda tę działkę to ona zacznie sobie kolejne remonty robic, zakupy itp. itd...a dziadek z babcią własnymi rękami na to zapracowali...nikt im tego nie dał... Pewnie tak jak my wszyscy tak również moja mama błędnie oceniamy sytuację...chociaż w duchu liczyłam na to, że mamusia wie więcej i będzie potrafiła nam wskazać własciwy kierunek. Martwię się tylko bardzo czemu mamusia nie chce odejść...to już tyle lat... świeczki na cmentarzu palą sie prawie zawsze.. Może gdybym tak za nią nie tęskniła, nie płakała, nie wołała jej..juz dawno zazanałaby spokoju... Dziękuję Wam kochane moje, z całego serca dziękuję...i proszę pomóżcie jej...ona nie powinna się już tak zadręczać...nie powinna...

Od: Grey Owl
Do: Pinia
Wysłany: Wto Gru 01, 2009 12:52 pm
Temat: Re: Relacja druga

Kochana ! Bardzo Ci dziekuje za weryfikacje ! No tak : to bylo robienie na drutach ! Pomyslalam sobie, ze to przyjaciolka obecna Taty powoduje ten stres Twojej Mamy z nieudanej konkubiny. Jak Ty to czujesz ? Bo to byly obawy o los zbiorowej pracy pokolen. Do tego moga byc i domieszane mysli o zieciu, ktory zachowuje sie w nie bardzo wymarzony przez Mame sposob... Oczywiscie, ze z checia jeszcze raz pojdziemy do Twojej Mamy, by Twoja Milosc do Niej wspomoc z naszymi Pomocnikami. By poszla w szczesliwsze rejony...i Jej Dusza zaczela sie leczyc ze smutkow i rozwijac... I oczywiscie prosze Cie o przypomnienie, gdy mijac beda dwa tygodnie od wczorajszego spotkania. Przytulam kochanie czule, a wieczorem opowiem wszystko Mgielce na skypie. Tez bedzie sie cieszyc . Jola

Od: Pinia
Do: Grey Owl
Wysłany: Wto Gru 01, 2009 1:16 pm
Temat: Re: Relacja druga
Skarbie Mama uwielbiała robić na drutach, jak byłam mała nosiłam wiele swetrów robionych przez nią, uczyla i mnie robić na drutach, ale mi nie wychodziło tak ładnie Ona jeszcze za życia była zazdrosna o tę babę, więc być może nadal cierpi z tego powodu... Zastanawia mnie tylko fakt, że ona jest tam sama...tyle bliskich osób już przeszlo na druga stronę... Zawsze sobie wyobrażałam, że mama jest szczęśliwa i że jest żyje sobie po drugiej stronie z rodziną, z bratem, ojcem...itp. A okazało sie, że ona jest tam samiutka, samiusieńka... serducho mi się kroji kiedy o tym pomyślę. Przytualm mocno mocno Jestem Wam niesamowicie wdzięczna:*:*:*:* 3majcie się kochane

Od: Grey Owl
Do: Pinia
Wysłany: Czw Gru 24, 2009 4:03 pm
Temat: Re: Życzenia Świateczne i relacja

Piniu Kochana ! Jeszcze dzis wieczorem lub w nocy powedruje sobie, by spotkac Twoja Mame, dowiedziec sie jak Jej sie wiedzie, przekazac Jej Twoje przeslanie i posluchac co ma Wam do przekazania. To moje ostatnie zobowiazanie do spelnienia. Wykonuje je chetnie jak zwykle, ale ostatnio duzo trudniej przychodzilo mi osiagac odpowiednio wyzejwibracyjny stan ducha... Dzis mam przez caly wieczor i noc zapewniony spokoj, bo jestem w domu tylko z synem. Reszta na krotko "wyjechana". Jutro wiec przekaze Ci tak dlugo oczekiwane wiesci. Dziekuje Ci serdecznie za zyczenia. Kochana jestes . A Tobie zycze w pierwszym rzedzie ukojenia smutkow, by w ich miejsce coraz mniej niesmialo zaczely kielkowac zalazki usmiechow, radosci i lepszych czasow. Przytulam Cie blisko, bliziutko do serca... Jola

Dopisane dzien pozniej. Relacja. Kilkakrotnie szukalam kontaktu z Twoja Mama. W koncu dzis okolo poludnia, czujac przy sobie jedynie obecnosc Przewodnika ( tylko krotkimi momentami Go widzialam) - uslyszalam glos Twojej Mamy, glosny i jakby przekrzykujacy inne halasy : "Coreczko ! Nie moge sie dostac blizej pomiedzy innymi, ktorzy tez tu sa. Prosze wybaczajcie wszyscy wszystkim wszystko przez te Swieta. Ja wybaczylam kazdemu kogo znalam. Was tez prosze wybaczcie mi moje bledy. Glupoty...Smiesznostki... Skupiajcie sie w te Swieta na zaletach kazdego, doceniajcie je i dawajcie temu wyraz. Szukajcie tych zalet w chwilach spotkan...Niech to bedzie wasze glowne zajecie...w tych dniach... Auja mnie slabo slyszy, bo tloczy sie kolo niej wielu w ten czas...Obiecala, ze jeszcze do mnie przyjdzie jak bedzie spokojniej...i porozmawiamy... A ja postaram sie was w te dni teraz odwiedzac w snach. Kocham Was..."

Piniu. I to jest prawda. Od trzech dni i w ciagu dnia, i spiac, coraz to slysze jakies urywki zdan od roznych Istot. Wolania. Pojawiaja sie oderwane urywki scen...A jak nie slysze, to czytam w snie smsy z komorki... Zastanawia mnie ta Auja. Czy to moje imie tam, czy nazwa funkcji jaka tam pelnie, czyli moze oznacza to kazda posredniczke / posrednika I to prawda tez, ze postanowilam sie jeszcze raz wybrac do Twojej Mamy, jak sie uspokoi ten czas slania wszystkim wiadomosci. Nie zdawalam sobie z tego sprawy, ze tak moze byc w astralu. (...) Jest to wiec dla mnie calkiem nowe doswiadczenie. Kochana, ile moglam tyle doslyszalam od Twojej dzielnej Mamy, ktora tak troszczy sie o wszystkich. Na razie nie bede podejmowala sie nowych kontaktow, bo sytuacja z moim pobytem na forum chwiejna. Ale chetnie odwiedze Twoja Kochana Mame raz jeszcze, bo teraz tylko chwilke mialysmy do swojej dyspozycji i to niezbyt komfortowa. Caluje serdecznie Jola

Od: Pinia
Do: Grey Owl
Wysłany: Pon 12:30, 22 Lut 2010
Temat: FYI Cytuj wiadomość
Od: Pinia
Do: Grey Owl
Wysłany: Pon 13:13, 28 Gru 2009
Temat: Re: Życzenia Świateczne i relacja
Joluś...

Jesteś wspaniała i niemożliwa
Wysłałam Ci życzonka i nie chciałam się przypominac z tym kontaktem, bo po pierwsze sytuacja się jakoś tak brzydko zaognila tam na forum, po drugie były święta i kazdy w ten czas ma swoje sprawy na glowie i swoją rodzinę, z którą pewnie chce pospędzać ten szczególny czas:)
ale bardzo dziękuję, że sama się na to zdecydowałaś
wiesz jak od jakiegos czasu poczułam, że mamie chyba jest troszkę lepiej ponieważ mniej więcej na tydzień przed Wigilią przyśniła mi się dwie noce po koleo, snów juz za bardzo nie pamiętam, ale pamiętam ich atmosferę...była to atmosfera luzu
śmiałysmy się we dwie jak najlepsze koleżanki:) czułam ciepło, miłość,niewiarygodny spokój...
wtedy tez przyszło mi na myśl, że Wy moje kochane promyczki pomogłyście mamie na tyle skutecznie, że potrafi się już odnaleźć sama w swoim nowym zyciu
Co więcej...ostatnio poczułam obecność kogoś obok siebie...nie wiem, czy to mozliwe, żeby byla to moja mama i nie wiem tez do końca, czy rzeczywiście ktos przy mnie byl, czy to tylko moja wyobraźnia, bo ja nie jestem z tych osób, które widzą więcej...raczej boję się takich bezpośrednich kontaktów...

ale wiesz co mnie bardzo ucieszyło? że dzięki 'mojej sprawie" zdobyłas nowe doświadczenie...i może czegoś nowego dowiedziałaś się o sobie)

I jeszcze tak dokładając temat kolejny kawał dobrej roboty z tym nowym forum.
Przytulam Cię Jolu mocno.

Od: Grey Owl
Do: Pinia
Wysłany: Wto 12:37, 23 Lut 2010
Temat: Berek Smile

Czesc Paulinko

Tak juz przymierzalam sie do wybrania z naszych PW spojnej relacji z kontaktow z Mamcia Twoja i wyszlo mi, ze czulam potrzebe, by pozniej jeszcze raz do Niej zagladnac.
I pomyslalam sobie tak : na wszelki wypadek, by w czyms Mamie nie przeszkodzic, to poprosze o wiadomosc o Mamie poprzez Moich Opiekunow za zgoda Mamy i Twoich. Chyba, ze uznaja wszyscy Opiekunowie, ze mozna sie z Mama spotkac osobiscie...
Co Ty na to Question
To nie bedzie dzis, bo na rekonwalescencji jestem, ale na dniach. Mam urlop od nowych zobowiazan jak wiesz.
A do wieczorka przygotuje archiwalny zestaw z naszej korespondencji kontaktowej dla celow ksztalcacych i podnoszacych na duchu Watpiacych, Smutnych i czujacych sie opuszczonymi...
A takze celem rozbudowy naszej Polany o wyniki naszej wspolnej pracy R
Bo tak TEZ rozumiem Twoje intencje...

Caluje serdecznie

od: Pinia
Do: Grey Owl
Wysłany: Wto 12:55, 23 Lut 2010
Temat: Re: Berek Smile

Witaj Joluś Very Happy

Odnośnie kontaktu to naprawdę nie mam nic przeciwko, wręcz przeciwnie:) niesamowicie będzie móc dostać relację z tego, co u niej słychać, po tym jak dzięki Tobie i Mgiełce mama wreszcie się przebudziła z tego letargu i jest szczęśliwa:) (przynajmniej taką mam nadzieję)

siostra mi mówiła, że mama śni jej się często. Ostatnio w snach nic nie mówi,ale jest uśmiechnięta i dobrze wygląda, więc wychodzi na to,że już się odnalazła w tym wszystkim Smile

Joluś każdy z Was, który kontaktuje się z ze zmarłymi bliskimi poświęca na to wiele czasu, energii i śmiało powinniście móc zamieszczać relacje ze swoich kontaktów na forum (jeżeli chcecie), ja zanim się zarejestrowałam na cuio przeczytałam od deski do deski wszystkie zamieszczone tam relacje. dużo się z nich dowiedziałam. Zrozumiałam jakie błędy popełniałam po utracie mamy i że to wcale w niczym jej nie pomogło. Prawie płakałam ze szczęścia kiedy dotarło do mnie,że tam po drugiej stronie jednak coś jest Smile

Dlatego ze wszystkich wymienionych przez Ciebie powodów i dlatego,że mio samej tez to bardzo pomogło mówię TAK TAK TAK Smile

Kochanie wysyłam Ci dużo dużo ciepła Smile <

Koniec dotychczasowej korespondencji Razz

Faktycznie - takie kontakty podnoszą na duchu i dają ogromną wiedzę o życiu TAM, dlatego i ja dziękuję, ale Tobie Piniu za możliwość przeczytania tego Smile

Od razu jakos pogodniej i cieplej się robi w te chłodne wieczory.

Figa cała przyjemność po mojej stronie Very Happy

fajnie się to czyta i miło mi do tego wracać Smile

Joli jeszcze raz bardzo dziękuję za ten kontakt.
Pamiętam, że na początku płakałam czytając każdą relację Smile

Teraz kiedy to czytam ogarnia mnie ciepło Smile

Jestem szczęśliwa,że do Was trafiłam. wiele zrozumiałam. Dzięki Sówce i Mgiełce mogłam pomóc mojej mamie:)
Całym swoim życiem zasłużyła na to by być szczęśliwą i spokojną Smile

Spotkalam szczupla, drobna Pania w jasnych lokach dookola glowy. W niebieskiej, lekko marszczonej sukience, z bialym (koronkowym?) kolnierzykiem. W scenerii slonecznej, wiosennej laki.

"Odpuscilam Chrzestnej - to takie drobiazgi juz teraz...
A pocieszanie sie wdowcow nie jest zla rzecza...To wspieranie...
Moge tu teraz robic sweterki dla Was wedlug Waszych potrzeb bez drutow i liczenia oczek (usmiech).
Wszystkim moim dzieciom i ich dzieciom w kolorach jakie potrzebujecie...
Tak, odwiedzam Was, czy to w bialy dzien, czy noca. Dobrze czujecie coreczki kochane.
Czekanie na Was nie dluzy mi sie juz, bo zyje tu jak za mlodych lat...coraz cos nowego...
Sa juz tez spotkania z rodzina, ta TU. Pozdrawiamy Was i slemy Milosc.
Tu nawet sto lat czekania to tylko chwilka...Nie spieszcie sie (promienny usmiech). "

Poprosilam Pania o znak : zobaczylam recznie robiona i wystrojona lale. "To dla wnusi" - rzekla.

Robila Mama kiedys taka lale i ubranka dla lal ?
A czy wygladala podobnie do mego opisu w swoich "najlepszych latach" ?

Przytulam cieplutko Razz

Hej Joluś

Kurczę tym razem mi się niewiele zgadza... Sad

Tę sukienkę może jeszcze bym do czegoś dopasowała, ale z włoski zupełnie inne...
To na pewno była kobieta, a nie np. mała dziewczynka?

Wnusia jest...szmaciana lala? ja nie kojarzę, ale podpytam siostrę, może ona coś wie. Mama raczej nigdy ubranek dla lalek nie robiła.

Jolu, a czy możliwe jest,że tym razem to nie była ona? Bo wcześniej wszystko tak idealnie pasowało.

Mimo wszystko bardzo dziękuję za kontakt:)
moc serdeczności:*

To podejde Piniu jeszcze raz za jakis czas.
Wiesz, wypowiedzi jakby sie zgadzaly...
Co z tym wygladem ? Sad

Czy Mama marzyla, zeby byc blondynka ?
Albo : jaki byl np. jej ideal urody damskiej ? Jesli wogole sie na ten temat wypowiadala... Moze jakie znane ogolnie Panie najbardziej Jej sie podobaly...

Buziaki

Mama nigdy przy mnie nie wypowiadała się na temat ideałów kobiecej urody.
po prostu stwierdzała, że ktoś jest np. ładny:)

ona "za młodu" była taka śliczna,że nawet sobie nie wyobrażam,żeby mogła chciec wyglądac inaczej. No,ale kobiety wiadomo nigdy nie są zadowolone ze swoich warunków fizycznych, więc może...
Jako dziecko była blondyneczką. Myślę,że loki też jej się podobały. Taka aniołkowa uroda, na pewno.
Joluś sprawdzę z siostrą cały przekaz. Ona ją lepiej znała, więc może uda się coś dopasować Smile

Buziole i uściski:)

Rozmawiałam z siostrą o lalkach szmacianych, ona kiedyś miała lalkę szmacianą, którą dostała od mamy (ale nie lubila tej lalki).
lalka była niebieska.

Witaj Piniu Smile

Wybralam sie na spotkanie z Twoja Mama, by jesli bedzie to mozliwe, uzyskac lepszy wynik.

Zobaczylam nas stojace naprzeciw siebie na wiosennej lace, obok Mamy siedzial sobie zajac. Tak jak zwykle przysiada sobie przy nas pies.
Wyglad piecdziesieciolatki wygladajacej na trzydziestoparolatke - jesli mozna to tak okreslic.
Wlosy ciemniejszy popielaty blond, do polowy szyi, naturalnie ukladajace sie luznymi lokami.
I jakbysmy sie juz dobrze znaly, Mama zaczela kontynuowac przerwana kiedys nasza rozmowe :

"Bo wiesz - zaczela mowic do mnie Mama - tu dopiero przypomnialam sobie jak nieskonczenie jestem bogata. Czym sie wiec te moje dziewczynki tak martwia ?! Jaka slepa bylam na to co mam tutaj...teraz nie do uwierzenia... Tak jak one bywaja teraz...(dziewczecy usmiech)"

Nawet nie najdoskonalsi ludzie maja prawo do towarzystwa drugiego, gdy zycie zmierza ku zachodowi. Szybko osieroconych dzieci z tego nie bedzie.
Tato wbrew pozorom, nie byl samodzielny w zyciu, w lamiglowkach codziennosci...duze dziecko...
Powtorze prosbe do Was : szukajcie w sobie to co macie dobrego i chuchajcie na to. Wzajemnie i u samych siebie.
Swieta zawsze sa dobra okazja, by sobie to przypomniec i znow do tego wrocic.
Przenikamy pomiedzy naszymi swiatami co jakis czas odwiedzajac najukochanszych.
Zdobywam coraz to wyzsze wysokosci i ciesze sie tym niezmiernie. Tu tez nalezy pomagac innym i robie to (usmiech satysfakcji). Postaramy sie, by Tate przestalo straszyc, ale z wlasnym sumieniem to juz musi poradzic sobie sam. Sam sie nim straszy.
Gdy tylko jest mozliwosc nurkuje sobie do Was, by nacieszyc sie Wasza obecnoscia, przytulic, poglaskac, ucalowac. Tate tez...o wiele mu ciezej jak wam. Wy wchodzicie w pelnie zycia, nie przegapcie tego.
Malenka pilnujcie przed chlodami...wrazliwa na nie...Ale bez przesady, bo tez zaszkodzic moze cialu...
Umowmy sie, ze ciemniejsza niebieska pisanka bedzie ode mnie na waszych stolach, dobrze ?
Nie powinnas juz wrocic kochana do swoich spraw ? Dziekuje ci ze przyszlas... Badz zdrowa, wesolych swiat, a przyroda i swiat dostarczy wam tego czego brak w domu (usmiech porozumiewawczy). "

Piniu ! Wasza Mama zaszla wysoko...nie wiem kto komu robil wlasciwie teraz kontakt... Wink

PS. Zastanawiajaca nas kiedys wspomniana przez Twa Mame w poprzednim kontakcie Auia, to byl poczatek zdania Mamy brzmiacy : "A Jola..." bo co gluchy nie doslyszy to zmysli Laughing

(a znalam ten wyraz z lektury).
A wpadlo mi to "jakims przypadkiem" w czasie przygotowan do tego tu wlasnie kontaktu...

Z Miloscia
Sowa

Dziękuję Jolu :***
Cieszę się, że mama już się zorganizowała Smile

Jest mi z tym dużo lżej i jakoś tak spokojnie na duchu Smile

Joluś jak będziesz lużniejsza to mogę Cię poprosić, żebyś zajrzała do mojego teścia?

buziaki gorące w ten chłodny (brrrrrrrr) dzień Smile

P.S. Jak tak czytałam ten ostatni opis kontaktu naszła mnie dziwna myśl, że w sumie tak naprawdę "nie znałam" mojej mamy...była tak pochłonięta sprawami innych, domu, że nie myślała o sobie:) heh w następnym życiu nadrobię z nią zaległości