www.polana.fora.pl

Mamusiu Mileny, Przyjaciolko Pocieszanie

Zagladnij tu do nas prosze i napisz nam co z Toba : jak sie czujesz, co porabiasz ?
Moze mozemy cos dla Ciebie zrobic ?

Przytulam cieplutko do serca Razz

Jola

Kochani moi,ja jestem i zaglądam tutaj ale co mam wam napisać?
Że dzień zaczynam płaczem i tak też go kończę?
Że biegam z synem po lekarzach,psychologach i że dostał skierowanie na oddział psychiatryczny?
Że sama zaczęłam wspomagać się farmakologicznie bo sobie nie radzę?
Że coraz więcej czasu spędzam w pracy bo bycie w domu i rozmyślanie mnie rozwala?
Ale też szukam,sama nie wiem czego,więc zakupiłam sobie parę książek Eckharta Tolle'go i Joela Goldmisha i próbuję się w nie wgłębić ale nie mogę skupić swoich myśli a także J.G,jak dla mnie za dużo pisze o Bogu,a teraz nie mam ochoty się do niego zwracać.
Chciałabym się wypłakać mojemu w rękaw,ale on jest w Szkocji a i mój angielski pozostawia wiele do życzenia.Na niego też jestem zła,że nie ma go teraz ze mną,ale to "ego"wyłazi ze mnie kiedy tak myślę.
I tak to u mnie wygląda.
Wczoraj minęły 2 miesiące jak Milena odeszła.

tak Mamusiu,

wlasnie o tym masz do nas pisac.

a co Synowi, ze taka sytuacja zaistniala?

pozdrawiam i przytulam

Już tak szybko 2-mc nawet się nie obejrzałem tu już tyle czasu minęło.
Dobrze, że Pani zagląda tutaj i tak jesteśmy wszyscy razem z Panią Wink

Po to stworzona została Polana, aby było tutaj miło i cieplutko.

Pozdrawiam

Mamciu masz prawo czuć do wszystkich żal łącznie z Bogiem.
Płacz,klnij,rzuca,rozwalaj,demoluj,ALE NIE TRZYMAJ BÓLU W SOBIE.
Myślę o Tobie i Milence często. Nie piszę,bo nie znam takich słów które mogły by choć troszkę ukoić Twój ból.
Młody też ma ciężko Sad

Mamciu,jestem z Tobą,masz prawo do tego wszystkiego o czym piszesz,pisz kochana,wylej swoje zale,rozterki,myslami jestem bardzo czesto przy Tobie i przy swietlistej Milence,tak 2 miesiace,a jakby wczoraj,

przytulam mocno ,kochana

Umowmy sie na jutrzejszy piatek, by ograniczajac sie do jedzenia lekkich potraw, slac do Mamy Milenki energie zycia i ukojenia rozpaczy. Energie Milosci...

Jestem dzis z Toba Ewuniu.
Jutro w miare ciszy w domu rowniez...

Chcę się przyłączyć do wsparcia forumowiczów w tym najtrudniejszym okresie życia Pani i jej najbliższych, zdaję sobie sprawę że nie mam żadnej mocy ulżenia ani nawet współodczuwania tego bólu i jeśli słowa pociechy ukoją choć odrobinę pozwolę sobie je tą drogą przekazać.

Jestem już z powrotem w kraju.Pobyt w Szkocji mi chyba nie służy bo jestem zaziębiona,leje mi się z nosa.A tak poważnie to mam wielkie kłopoty z moim dojrzewającym synem.Chyba już o tym wspomniałam?
Zapracowałam na nie przez tych lat kilkanaście,a od wypadku Mileny tak naprawdę moja uwaga była skierowana najbardziej na córkę.No i teraz zbieram plony.
I nie jest mi łatwo.Próbuję z młodym rozmawiać,ale monolog nie jest moją mocną stroną.Pomoc psychologiczną odrzuca totalnie.To co jest między nami to jak wojna,w której nie ma wygranych,a są ruiny i zgliszcza.
Dzisiaj spytałam Milenę ( bo dalej prowadzę z nią dialog w myślach)co mam robić,jak mu pomóc. "Więcej miłości i cierpliwości mamo"Ale jak okazać miłość komuś dla kogo jest się największym wrogiem?
A propos,czy ja dalej naprawdę rozmawiam z Mileną czy to moja wyobraźnia?
Tak bardzo chciałabym się przytulić do was....

Mamo Milenki , z mojego 'wgladu' wynika, ze Milenka jest nadal na Ziemi , i krązy wokół najblizszych, aby Was wesprzec ....czasami wg mnie jest przy Tobie, czasami przy kims innym z rodziny , więc pewno wiele Twoich rozmów w 'myslach' jest prawdziwym z nią kontaktem Idea

ps. a co do przytulenia, to przytulam Cie , Ewuniu, w myslach , najcieplej, jak umiem Pocieszanie

Mamo Milenki powiedz synowi, że rozumiesz jego gniew wobec Ciebie, uważasz, że i tak jest bardzo spokojny jak na to co mu zrobiłaś. Powiedz mu, że Ty na jego miejscu na pewno taka spokojna byś nie była i dziękujesz mu za to, że i tak powstrzymuje się z agresją wobec Ciebie. Potrzebowałaś czasu aby to zrozumieć. Poczekam i mam nadzieję, że mi wybaczysz, że nie poświęcałam ci wystarczająco dużo czasu ile ode mnie oczekiwałeś. Wiedz, że nie zależnie co uczynisz zawsze cię kochałam, kocham i kochać będę. Przepraszam cie za to co uczyniłam wobec ciebie, a co cię zraniło.

Taka Twoja postawa powinna zmniejszyć opór między Wami i jego agresję wobec Ciebie. To działa i ja to stosuję na co dzień w kontaktach z klientami.

Czy jestes teraz Ewuniu w J.G. ?
Bo ja na dniach jade do Plawnej Sredniej oddalonej o 30 km.
Moze spotkalybysmy sie tam w "Czterech porach roku", albo u mnie ?
Odebralabym Cie z przystanku k/kosciola Smile

Dam Ci nr mojej komorki i stacjonarnego na PW.

Przytulam Pocieszanie

Tak samo bym powiedziała jak Mirek i powtarzała bym to do skutku.
Młody wyrzuca z siebie gniew który przez lata narastał.Teraz ma burze hormonów i czuje sie tak samo jak kobieta która przekwita:jest wsciekły,zły na cały świat,rozwalił by wszytko w kolo,bo tak dzała nie regularna praca hormonów. Na pewno potem żałuje swoich słów,na pewno bardzo Cie kocha,ale nie potrafi inaczej wywalic z siebie tego co czuje.
Czasem trzy letnie dziecko potrafi mamie powiedzieć
- Nienawidze Cie,jestes wstrętna,kup mi natychmiast to auto....
Wiadomo jednak,ze ta matke kocha nad zycie.
Ewcia,mów do syna caly czas jaki jest dla Ciebie wazy,nawet jak powie coś brzydkiego.On ma dopiero 13 lat i jest w strasznie trudnym okresie,bo dojrzewa,bo stracił ukochaną siostre,bo mama całą swoja uwagę poswiecała nie jemu,bo to,bo tamto....
Nawet jak Ci sie wydaje,ze on cie nie słucha,że ma w nosie to,jak mu mówisz,ze go kochasz TO ON TO SLYSZY! i za jakiś czas zmieknie,wyciszy sie. Chodz by nie wiem co Ci zrobił,co powiedział nie odtrącaj go,nie wyzywaj, chociaż wiem że czasem człowiek złapał by kija i sprał na kwaśne jablko.
Macie teraz TYLKO SIEBIE Sad

Zobaczysz,to minie i znów zaświeci słońce Smile

Wiem co mówie,oj wiem Confused