www.polana.fora.pl

Co u mnie.Zacznę od zeszłej środy.Powiedziałam mojemu synowi o tym,co ty Mirku i ty Ewo napisaliście.A i oczywiście,że się przy tym popłakałam.Nie panuję nad emocjami.
I wyszłam z jego pokoju.Od tamtej pory nawet rozmawia ze mną,jeżeli te pobąkiwania można nazwać rozmową,ale lepsze to niż nic.
Zaczął uczęszczać na terapię,spotkał sie już z dwoma psychologami i lekarzem neurologiem.
Wczoraj była wywiadówka.Oceny,gdyby to był system angielski to mój syn byłby najlepszym uczniem.Nawet zachowanie ma naganne ( za brak mundurka i identyfikatora)
Nawet nie miałam siły aby się z nim rozmawiać.Pokazałam mu oceny i spytałam się,gdzie z takimi wynikami chce się dostać?Może w końcu do niego dotrze że to już nie przelewki.
A dzisiaj spotkałam sie w realu z Grey Owl.I miałyśmy dobry czas.
A poza tym to mam doła bo oglądałam album ze zdjęciami Milenki i mnie wzięło.
Smutno mi jakoś,chociaż piękna wiosna za oknami a mnie nic nie cieszy...

Ewcia tak sie cieszę ze cos drgneło Very Happy

Jeszcze nie raz bedą wpadki,jeszcze nie raz usłyszysz cos przykrego,ale to minie. W kólko az do znudzenia powtarzaj młodemu,ze jest najwazniejszym człowiekiem dla ciebie,ze macie tylko siebie,ze go rozumiesz,ale zeby on tez ciebie czasem zrozumiał.
Całuj go,przytulaj,nawet jak sie bedzie wyrywał,bo pewnie bedzie,ale w sercu bedzie sie cieszył. Kij ze szkoła nawet ja by został,trudno. Po tym co przeszliści,co przechodzicie to wcale sie nie dziwie,ze ma wszytkiego dosyć.
W szkole tez powinni trosze na niego inaczej patrzec,a nie karac za mundurki !! Moze dzieciak nie mieć głowy bo ma ciezki okres!!
Pros Milenkę zeby wpłynęła na brata,zeby go troszke wyciszyła,zeby mu sie przysnila i pogroziła mu palcem Wink

Ewcia jak dasz rade to pozbąć sie chociaz z widoku rzeczy Milenki,bo wszytko Ci ja przypomina i przez to cierpisz. Chyba ze wmawiasz sobie ze Ona tylko wyjechała i ze wróci kiedys,to zostaw, a kiedys usuniesz.....
Trzymaj sie Kochana razem z Młodym
Confused

Mocno Was przytulam.

Ewcia co u Ciebie,jak sobie radzisz? Co z Młodym? Sad

Dzisiaj minęły 3 miesiące jak Milena odeszła....
A ja ciągle tylko widzę ostatnie chwile jej życia i te ciut wcześniejsze,tuż przed operacją.
Ale ból jest mniejszy,a może inny,nie wiem.Wiecie,prochy "wypierają"mnie z uczuć.
Zbliżają się święta i będą to pierwsze święta bez Mileny.Nie nakręcam się,ale trochę się ich obawiam.
Mój syn chodzi na terapię i spotyka się dwa razy w tygodniu z psychologiem.A w domu nie jest źle,dajemy radę.Nasze życie normalnieje,nawet odzywa się do mnie od czasu do czasu "ludzkim głosem".Ba,od dwóch dni chodzimy razem na siłownię.
A że sobie popłakuję za każdym razem kiedy moje myśli krążą wokół Mileny to po prostu tak jest.Przyjdzie czas że przestanę.Na wszystko potrzeba czasu.

dasz radę

mamuniu kochana ty moja Very Happy

będzie dobrze
przerobiłaś lekcję gównianą
śmierć dziecka

młodemu nie odpuszczaj
wymyślaj zajęcia
utul -przytul i kochaj

rozmawiaj z nim...

Jestes Mądrą Kobieta Mamusiu

pozdrawiam Kochana

Ewcia,dobrze ze z Młodym zaczełas sie jakos dogadywać Smile

Rozpacz,ból pewnie z czasem staną sie mniejsze.
Trzymajcie sie.sciskam Was Confused

Przed chwilą przeczytałam na PW wiadomość( od jednego z polan)abym zamknęła ten temat.I najpierw mnie wstrząsnęło a potem pomyślałam sobie że zapytam się was co tym myślicie?Wiem,że Mileny już nie ma wśród nas,a ten pokoik został stworzony z myślą o niej.Kurcze,rozkleiłam się.Chciałabym aby ten pokoik został ale żeby zaczął służyć innym pomocą albo może ktoś z was/nas ma pomysł to proszę podpowiedzcie.
Jak ktoś nie ma odwagi pisać na forum to proszę na PW.A teraz dobrej nocki wszystkim życzę

Wg. mnie temat powinien zostać, on JUZ służy pomocą innym.

Ewuniu-przytulam.

Witaj Kochana,

zapewne tej osobie chodzilo tylko i wylacznie o troske dla Ciebie.
abys nie poglebiala sie w bolu i w smutku, abys mogla odpoczac i patrzec w cieplo slonca i czerpac sile ksiezyca.
ale wiem, po ostatniej rozmowie z Toba Kotku, ze "kluska" jeszcze siedzi w Tobie. a to miejsce i ten temat jest dla Ciebie Pamiątką.
chce bardzo, abys usiadla sobie na spokojnie i przemyslala propozycje Polanina.
bo zamykajac temat - nie zamykasz pamieci.
a to da Tobie motywacje, aby ruszyc dlaej po Forum, moze cos przeczytasz co wleje cieplo na Twoja Dusze.
moze cos zauwazysz - co pozwoli odetchnac - chociaz na minutke.

tak, my wszyscy jestesmy naukowcami, filozofami - nie da sie tego ukryc - Ty tez. Odkrywajac siebie, swoje wnetrze nie raz i nie dwa bedziesz sama siebie zaskakiwac.

decyzja bedzie nalezala do Ciebie, mozemy zrobic dla Ciebie wiele, nawet jezeli zechcesz, aby temat dotyczacy Waszej Wspolnej Drogi ma znalezc sie w innym miejscu - to tak sie stanie.

i nie dlatego, abys poczula sie wyrozniona, ze droga byla kosmicznie ciezka, a dlatego Kochana Ewciu, ze jestes wzorem dla Innych, ktorzy wlasnie traca, badz tracic beda swoje skarby.

Przemysl Kochanie Przemysl

na pewno, ta propozycja nie byla skierowana, aby Ciebie przegonic, badz pozamykac wszystko, zatrzec etc.
byc moze zabraklo czasu na dluzsza rozmowe tej osobie z Toba.
odebralam to jako male pchniecie Ciebie wyzej - dla Ciebie samej.

buziole Kochana
Ewa

Osobiście nie widzę powodu do zamykania tematyki walki z cierpieniem za życia. W końcu to może dotknąć każdego z Nas. Może mała kosmetyka nazwy, ale nie wiem jaka byłaby odpowiednia.

Ja jako osoba trzecia nie biorąca udziału w tej "dyskusji" mogę powiedzieć Pani Ewo, że czytając od początku wszyściuteńko bardzo pomaga ten wątek... pokazuje siłę wewnętrzną jak i zewnętrzną... wywołuje wiele refleksji na temat życia napewno służy pomocą innym. Ale czy zostanie to już Pani decyzja...jaką Pani podejmie - napewno będzie słuszna i przemyślana. Pozdrawiam ciepło i całuje;*

Moim zdaniem powinien zostać.

Mamo Milenki [MM] tu mozesz wywalać z siebie cały twój ból,złość wszystkie zale.
Z miesiaca na miesiąc bedzie w Tobie następowała przemiana,co raz łatwiej bedzie Ci znosic codzienność.
Fajnie by było jak bys opisywała przemiane swoją i Młodego,Wasze wspolne relacje te złe i te dobre.....[oczywiscie jezeli chcesz]

Temat ten pokaże Innym cierpiacym,ze nie są sami,ze prócz nich, inni tez cierpią i próbują jakos dalej żyć.

MM,przyjdzie taki dzień,ze sama powiesz ZAMYKAM TEMAT,a Milenka i tak pozostanie w naszych sercach na zawsze. W moim bardzo
Crying or Very sad

Zrób to co serce Ci dyktuje.
Trzymaj się Kobietko Confused

Nie będę wypowiadał się na temat, czy zamknąć wątek, czy nie. Tą decyzję powinnaś Mamo Milenki podjąć sama.
Nawiązując do wypowiedzi Adama, chcę powiedzieć, że walka z cierpieniem sprawi wzrost tego cierpienia w Twoim życiu. Najlepszą terapią w tym przypadku będzie jeszcze raz przejść przez to cierpienie po przez odtworzenie w wyobraźni wszystkiego co się zdarzyło od momentu kiedy to cierpienie się pojawiło. Wyświetlając ten film z przeszłości możesz teraz świadomie przez to przejść zastanawiając się nad każą chwilą i pytając się siebie: "Czego mogę się nauczyć z tej sytuacji?". Nie staraj się wymyślać odpowiedzi. Puść ją w świat, a odpowiedź przyjdzie sama.
Tylko po przez zmierzenie się z bólem i cierpieniem jesteś w stanie się z tego wyzwolić. W przeciwnym razie zawsze będziesz żyła przeszłością, która w tej chwili jest już historią i będzie działać na Ciebie destrukcyjnie.