www.polana.fora.pl

Kochana - tak trzymać! Very Happy

Buziaki:)

piękne podnoszenie się Smile

wszystkiego dobrego życzę Smile

no i ja się ciesze Mamo Milenki,niech skaka John,a Ty mamo po prostu pełny luzik i relaksik:)
Przytulam mocniscie....tez się podnoszę i dźwigam w górę)))))

Życie nie może być idealne.
W życiu każdego pojawiają się przeszkody.
Dzięki nim wiemy, że żyjemy.
To one uczą nas tego, jak się zachowywać i stawiać im czoła.
One kształtują nasz charakter.
Bez nich byłoby nam zbyt łatwo.
Przeciwności losu są jak kłody rzucane nam pod nogi.
Musimy tylko znaleźć sposób, jak umiejętnie je przeskoczyć.
Doświadczenie zawsze nam się przyda, a sam fakt pokonywania słabości moze być ciekawym doświadczeniem.
W końcu musimy przeżyć wszystko co zgotował nam los.
On nie odpuszcza. Daje popalić dla naszego dobra.
Najważniejsze to nigdy nie rezygnować z zamierzonego celu.
Jeśli coś sobie postanowisz, dąż do tego z całego serca.
Niech chwilowe niepowodzenie nie zburzy Twojej nadziei.
Walka świadczy o tym, że żyjesz i się nie poddajesz.
Nie słuchaj innych jeśli każą Ci zrezygnować!
Udowodnij, że stać Cię na więcej, ze jesteś coś wart tylko dlatego, że jesteś. I przede wszystkim pamiętaj:
"Dopóki walczysz jestes zwycięzcą"

Mamo Milenki, pięknie walczysz o ...siebie,wiem to.
Po prostu wiem:)przytulam mocno mocno,ale nie dusze:)

Kochana M.M.
Przyznam, że dopiero dziś przeczytałam historię Twojej Córki. Bardzo mnie poruszyła, nie jestem w stanie za nic się zabrać, odkąd przeczytałam cały wątek, zaczęty już na CUiO.
Aż poczułam coś Dobrego i Pięknego - wierzę, że Milenka teraz jest w najlepszym dla siebie miejscu, jej Dusza zasługuje na to, co najlepsze po tym, co przeszła tu, na Ziemi. Wręcz zobaczyłam ją silną i szczęśliwą, uśmiechającą się.
I Twoja dusza, droga Mamo Milenki zasługuje na to, co najlepsze.
Dlatego z radością czytam, że Twoje życie nabiera ciepłych barw.
Serdeczne uściski.
Smile

Witajcie moi mili Smile

Ja nie zapomnialam o was,o nie!
Ostatnio,w zeszłym tygodniu pozwoliłam sobie przeczytać jeszcze raz cały wątek i po prostu mnie "rozwaliło" bo uświadomiłam sobie,że Milenka cały czas,z małymi przerwami,walczyła a ja wszelkimi siłami ( z waszą pomocą też) chciałam aby żyła,za wszelką cenę.
A przecież nie wolno za kogoś decydować,czy ma żyć czy też nie.Milenka taką wybrała sobie drogę życiową na te wcielenie i mam nadzieję że swoją lekcję odrobiła najlepiej jak potrafiła.
Tylko z punktu widzenia ludzkiego i matki trudno się z tym pogodzić.
Ale cały czas próbuję.
Co jeszcze,nie mam już kontaktu z Milenką,tzn.nie rozmawiam już z nią i mam wrażenie że jej już tu nie ma.A i też nie chcę ją przywoływać bo ona ma swoją dalszą drogę rozwoju a ja nie chcę jej w tym przeszkadzać.
Mój syn,wrócił do domu przeszło dwa tygodnie temu i uczymy się życia wspólnego od nowa.Jestem bardziej wymagająca i konsekwentna,ścieramy się prawie codziennie,ale myślę że teraz tak powinnam robić bo kiedy miał " luzy" to mi na głowę wchdził .
W niedzielę przylatuje John na parę dni więc będę miała okazję trochę wypocząć.Zabieram go tym razem do Kudowy Zdrój.Tam są takie piękne tereny.
W nastepnym poście podzielę się z wami tytułami książek,które przeczytałam,czytam i je polacam.Moim zdaniem poszerzają horyzonty!
No to spokojnego czasu wam życzę Smile

Fajnie, że o nas Pani nie zapomniała. Cieszę się, że jednak wciąż tutaj Pani zagląda.
Na pewno jest tak, że Milena się rozwija duchowo dalej po drugiej stronie.
Gdy tylko się rozwinie to po jakimś czasie być może będzie mogła reinkarnować się.

Pozdrawiam

Paweł

Mamo Milenki, poruszyłaś mnie do głębi.

Chylę czoła, przed tak dzielną kobietą - Twoja Miłość jest przeogromna

Szacunek do bycia Milenki w innej formie i jej obecnej drogi z jednoczesnym brakiem egzoizmu.
Od siebie samej ważniejsza jest ONA - ta Siłaczka której pozwoliłaś odejść.
Wzruszyłam się do głębi,
pozdrawiam

Mamo Milenki,wiem co czujesz teraz, pamiętam gdy kiedyś po przyjeździe z pracy poleciałam od razu na cmentarz i,no własnie i info po co??Jego już tam nie było,nie wołał,od tamtej pory zapalam świeczkę gdziekolwiek jestem,ale wiem ze już nie muszę, Piotruś poszedł już dużo dalej....11lat minęło.

Wielki respekt Mamo Milenki i ogromny przytul:)

Mamciu Milenki OGROMNE BUZIACZKI Very Happy

Dziś minęło 9 miesięcy od odejścia Mileny...
I co mam wam powiedzieć?
Żyję dniem każdym,zmagając się z problemami dnia codziennego,a także z moimi myślami,nastrojami,no i z moim nastoletnim synem.
A dzisiaj popłaczę sobie cichutko....

Przytulam mocno Pocieszanie

Duzo ciepla Mamo Mileny

Ogromne przytulenie Mamo Milenki....

siły Mamo Milenki,
nie jestes sama,przytulam cieplutko