www.polana.fora.pl

Słuchajcie mam takie sytuację, kiedy prawie namacalnie wiem, że jest coś prawdą, mam wiedzę, tylko co z nią zrobić...

Spotkam rodzica, a potem dziecko. Wiem od tego rodzica/matki, że dziecko widzi zmarłych. Pracowałam z mini bo przyszli do mnie ściśle określonym celu, jestem przedstawicielem insytucji. Chciałaby wspomóc dziecko, bo się boi zmarłego ojca, który do niego przychodzi..
I zrobić dziecku wykład, który może jako wierzący odrzucić.. Uświadomić matkę, żeby zrobiła 'reklamę' mojej instytucji..
Miałam spory dylemat.

Ostatnia sytuacja. Rozmawiam z inną matką o innym dziecku. Słucham o jego kłopotach, sposobie funkcjnowania, relacjach z ludźmi, języku (zresztą archaicznym) jakim się posługuje. Potem pracuję z dzieckiem, rozmawiam, obserwuję go. I się upewniam, że jest 'ktoś w nim'. Wiem to, jestem tego pewna. Wierzę w swoją intuicję. Są głęboko wierzący, ale nie katolicy. I co zrobić. Chłopak jest pod opieką psychiatry. Pewnie psychoterapia, leki, może nawet seksuolog go czeka...

"Ktoś w nim jest" - "Kogoś" trzeba odprowadzić na właściwe miejsce.
Psychoterapia i leki na obce byty nie pomogą przecież.

Sytuacja jest o tyle złożona, że.. no właśnie: (1) kim jest ta istota? (2) w co wierzą ci wierzący.

Mógł się podczepić ktoś, związany z systemem przekonań tej rodziny, jakiś "demon", "diabeł", czy inny egregor, jeśłi tak, najlepsza będzie pomoc egzorcysty, związanego z daną religią, o ile tam takich mają.

Mógł się też podczepić po prostu duch kogoś zmarłego, nie mogący oderwać się od świata fizycznego - wtedy lepszy byłby specjalista nie związany z religiami.

Możesz ewentualnie poprosić o pomoc na angielskojęzycznym forum Bruce'a Moena - ono jest gęściej zaludnione niż to nasze - nie wiem, czy w takich sprawach nie pomaga też DEC - Klub Energii Delfina przy TMI - oni zajmują się uzdrawianiem.

Witam,

no i musisz wyczuc sytuacje, czy Rodzice chca to uslyszec czy nie.

Ja to wszystko wiem, i wiem co byłoby najkorzystniejsze Piku Smile

Ale...
W pierwszej sytuacji, powiedziałam coś matce, że mamy własne, różne nadnaturalne doświadczenia i skoro to nasi bliscy, więc się za nich módlmy, nie bójmy się ich. Że taka jest jej rola wobec chłopca i zmarłego męża.

W drugiej nic nie powiedziałam i nic nie zrobiłam. Sytuacja w tym domu z tego co wiem jest dość 'chora', więc jeszcze moje paluchy w tym... Problem tu jest tego typu, że ideały, bardzo jasne i restrykcyjne wzorce moralne wsmagają dodatkowo poczucie winy, wobec siebie realnego, bo ideał prawie nieosiągalny... W tym przypadaku wiedziałam, że nic nie powinnam mówić, tym bardziej robić, a bez wiedzy i zgody się nie da...

Zdaję sobie sprawę, że psychopterapia czy leki niczego nie załatwią... ale może tak ma być... kto to wie ...

Dzieci widzą, wyczuwają zmarłych lecz są dzieci nie wiem dlaczego jakoś bardziej "mniej wyczyszczeni z tych umiejętności" i wtedy pojawia się strach, spanie pod pościelą itd..miałam to samo będąc dzieckiem. Gdy zmarły zrozumie że tak na prawdę tylko straszy dziecko to odejdzie.
Rodzi mi się pytanie dlaczego ludzie boją się zmarłych ? Przecież oni generalnie nic złego nie mogą nam zrobić.
Mi zdarza się spierdzielać pod poduchę bo naglę poczuję obecność innych osób w pokoju a takie dziecko ? w dodatku gdy widzi bliskiego?
Chłopak ma psychę zniszczoną na kilkanaście lat.

W przypadku drugego dziecka mam zbyt mało wiedzy i informacji żeby się wypowiadać -ale wiem Ciacho że twoja intuicja ciebie poprowadzi w dobrym kierunku a Opiekunowie tobie poradzą tak aby temu dziecku pomóc.

wiesz Ciacho dałaś mi jednak do myślenia,gdyż moje dziecko od kilku lat też zachowuje się irracjonalnie, mówi jak to określiłaś archaicznie starą polszczyzną co mnie wnerwia - nie funkcjonuje zupełnie jako dziecko w tym świecie.JA mu nie pomogę, mnie wyczuł na maksa -czuje podstęp, psychologiczne rady itd
Czy jest opętany ?

Kochane Wy moje,

Moje dziecko tez widzi wiecej i odczuwa wiecej i w cale nie wmawiam Jemu, ze wydaje sie, badz wymysla.
A staram sie tylko, zeby jedno nad drugim nie górowalo.
i nie jest opetany.
Prosze Was, nie zapetlajcie pod jedno, to ze jedna osoba widzi, druga slyszy, trzecia odzyskuje, czwarta podrozuje, piata egzorcyzmuje, szosta leczy, a siódma lezy Smile

to wszystko robi sie spójne, jest całoscią.

Tak dzieci widza i dzieci tez maja niebywale elastyczna wyobraznie.
Ale nigdy, gdzies pisal o tym Piku, nie nalezy "zamykac" Duszy dziecka, a tylko trzymac ręke na pulsie.
Nie siac paniki, przyjac za norme, uczulic na - chwalenie sie, glosne mowienie co sie widzi - bo niestety nie wszystkie nasze Skarby posiadaja obudzone juz Widzenie, Slyszenie, Leczenie itd.
A kiedy przyjmie sie to jako norma panstwowa to i zycie odrazy staje sie prostrze i o wiele szczesliwsze.

buziole
zamgla

Zawsze mówiłam i będę - że to moje przypuszczenia. Nie powiem, że ten drugi chłopiec jest opętany, ale może jest ktoś obok, kto tak na niego wpływa. Jest dziwny, wymaga pomocy - sam ten fakt zatrzymuje i każde bliżej mu się przyjżeć...

Tak jeszcze w tym wątku...
Bardzo mnie zaskakuje ilość dzieci 'nie tu i teraz' czyli ze wszystkim zaburzeniami w tym zakresie, Autuzm, Zespół Aspergera... Ciekawe na ile ma to związek z przeobrażeniami, jakie nas czekają... Z nimi też mam częsty kontakt.

Oczywiscie.
Napisalam dlatego w taki sposob, aby najpierw uwaznie ogladac dziecko. To ze widzi nie swiadczy od razu o opetaniu. ale trzeba wszystko brac pod uwage.

Z dziecmi z autyzmem, tez pracowalysmy w astralu.
natomiast druga strona medalu to taka, ze co poniektorzy rodzice, zamiast stworzyc dziecku bezpieczne miejsce w domu, pewne miejsce, prywatne miejsce dziacka, to prawie we wszystkich przypadkach byl bardzo podobny schemat
- dziecko zamkniete w swoim swiecie - to tak musi byc i nic dalej
na wiesc, ze nalezy zrobic dziecku wlasne miejsce, pokazac - poinformowac, ze ma swoje zabawki, ksiazki, urzadzic tak pokuj badz kacik zeby bylo kolorowo itd, kupic nozyczki, tone kolorowego papieru i dac zeby wycinalo.... to tylko takie szybkie przyklady.
bardzo czesto okazywalo sie, ze jest to bardzo trudne do zrealizowania przez rodzica bo:
- przeciez to ja jestem poszkodowana/ poszkodowany bo posiadam TAKIE dziecko
- a po co? skoro i tak nie utrzymuje kontaku z rzeczywistoscia?
rece opadaja
Ale pamietam, bardzo ciepla Pania, ktora poprostu najzwyczajniej w swiecie zaczela wspolpracowac.
My zajelysmy sie astralem, a One realem, do domu wjechaly zmiany, my mialysmy o wiele lepszy kontakt z dziewczynka i Jej Dusza. A dalej, dalej Malej Dusza i pomocnicy przyprowadzili do Ich domu pania Opiekunke, ktora zajela sie juz dalej dziewczynka.
I pamietam list od Mamy
- smiech tej Pani jest takl cudownie zarazliwy, ze wiem, ze sprowadzily ja do nas dobre Duchy.

i okazuje sie, ze to tez rodzice dzieci sa najwieksza przeszkoda, ktora trzeba przestawic. a to wymaga duzego samozaparcia i totalnej, twardej szczerosci. co oczywiscie spotyka sie z oburzeniem i odrzuceniem, ale czlowiek nie jest taki, zeby zaraz szybko odpuscil.

Powodzonka Ciachulcu

Dołączył: 10 Mar 2010 Posty: 638 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Kobieta

Moja babcia zawsze mówiła że nie powinniśmy się bać zmarłych tylko żywych bo to oni mogą nam wyrządzić najwiecej krzywdy, ale przyznam że trudno tak wziąść to za pewnik, ale pamiętam że jak moja mała była mniejsza to często w nocy krzyczała ze ktoś koło niej stoi i chce ją zabrać od mamusi mh... traktowałam to jako złe sny ale...

witam,
tak na dobra sprawe to nie wiemy, czy osoba sniaca sie nam to nie jest akurat ktos zmarly.
chyba ze, sni nam sie ktos o kim wiemy ze juz nie zyje, i wtedy nie boimy sie, nie robimy rabanu. Zawsze we snie informuja nas czy zostana z nami czy pojda, czy beda odwiedzac, czy beda sie opiekowac.
wystarczy tylko, ze w koncu zrozumie sie jedna zasade:
kiedy sni nam sie ktos zmarly to na pewno nie umrzemy w tym momencie, i wystarvczy tylko posluchac i porozmawiac.

Strach przed zmarlymi mozna tez sobie wytlumaczyc w taki sposob,
ze bardziej boimy sie wlasnego odejscia - przejscia, poniewaz nie wiemy czy bedzie bolalo, kogo spotkamy po drugiej stronie itd. tez moze byc strach przed odejsciem bliskich, odsuwamy od siebie temat smierci, myslimy sobie ze jestesmy niesmiertelni - cialo fizyczne, badz temat nas nie dotyczy. Mnie tez kiedys temat nie dotyczyl i mnie tez Babcia mowila, zebym sie zywych bala a nie zmarlych i miala racje.

Istoty opetujace to zupelnie inna para kaloszy.
Milusinscy tak jak i my i zmarli posiadaja swoj swiat - wymiar, widoczny dla obu stron, trzecia strona dopiero uczy sie widziec czyli my wszyscy.

to nie ode mnie
to zamgla

No właśnie moje dziecko też ma swój świat i ja widzę że on też zaczyna widzieć Smile

Ma mnie i może się otwierać w tych tematach i ze mną rozmawiać. Opętany ? Nie ! normalny ale kontroluję to co do mnie mówi. Otwiera się przede mną a to chyba ważne.
Buziaki
Anka

Wasze dzieci mają wielkie szczęście, że mają takie spostrzegawcze matki.

Bo taka jest prawda.. a najciekawsze, że zwykle uczymy się rodzicielstwa przez własne doświadczenie... nie ma szkół, które czyniłyby nam superrodzicem..