www.polana.fora.pl

Nie bardzo wiem gdzie to umiejscowić więc padło tutaj.

Zauważyłam, że mam dwie osobowości. Nie mylić z rozdwojeniem jaźni! Może to dwie Dusze w jednym ciele, dobra i zła. Ta dobra była pierwsza ale z czasem była pomiatana, wyśmiewana i wykorzystywano jej zaufanie do granic możliwości. Miała jednak zdolność tworzenia własnego świata we śnie i tam też odnajdywała szczęście i nabierała sił po ciężkim dniu. W pewnym momencie ktoś zamknął jej dostęp do tego świata i w podobnym okresie pojawiła się ta druga. Jako, że dobra była osłabiona po przykrych kontaktach z otoczeniem, zła zaczęła przejmować kontrolę nad ciałem. Było jej coraz więcej i więcej aż w pewnym momencie wyparła dobrą. Tak jej się przynajmniej wydawało. W chwilach spokoju zła się nudziła i wtedy dawała czas dobrej, która to wykorzystywała szukając pomocy. W końcu znalazła. Dostała wędkę i w końcu nabrała tyle siły, że teraz obie Dusze są równe. Tę wędkę dostałam jakieś dwa miesiące temu i dopiero co ją odstawiłam więc nie mam co jej odkurzać Wink

Dlatego czasem muszę się wykrzyczeć, a potem zastanawiam się po kiego czorta się wściekałam? W czasie, kiedy jestem wściekła przestaje panować nad ciałem. Niby mam jakąś kontrolę ale to raczej tylko złudzenie. Dzięki tej wędce coraz częściej udaje mi się wygrać ale ciągle mam ten problem jak się pojawiają nowe okoliczności takie jak nowe forum czy nowe miejsca. Wtedy ta zła daje mi argumenty, których nie potrafię odeprzeć. Dam sobie radę sama tylko ciekawa jestem czy jest to w ogóle możliwe? Czytałam kiedyś dyskusje na ten temat ale nie wierzyłam. Jednak w końcu zaczynam zmieniać zdanie bo w momencie jak nie uda mi się znaleźć kontrargumentów to na prawdę tracę kontrolę nas sobą. Zwykle taka nie jestem.

Wiesz, kazdy z nas ma ta druga, pokretna, ciemniejsza nature. kiedys pozwolilam sobie poznac ja w samej sobie.
jak to zrobilam pisalam o niej, co mi mowila- oj bardzo grube rzeczy, o czym myslala - czasami byla mistrzem, co mnie wkurzalo - wszytskie zachowania u innych, wybuchy smiechu, pproawianie wlosow, duzy palec u nogi, nawet nadalam jej imie, zeby nie bylo bezosobowo, a pozniej okazalo sie, ze nie taki diabel straszny jak go maluja, zapoznalam sie i zaczelam z nia wspolpracowac.

napisz co tam w Duszy gra, wywal to, bedzie miala pole do dzialania.

Kahlan, my na Polanie nie oceniamy Innych, poniewaz nikt tak na dobra sprawe nie lubi kiedy sam jest oceniany.

Ja ciągle się nie mogę przyzwyczaić. Ta druga natura nie dość, że zablokowała mi dostęp do wyższych wibracji to jeszcze zrujnowała mi kilka lat życia. Są rzeczy, które lubię w tej drugiej sobie i pracuję nad tym, żeby obie części się połączyły i żeby zostało tylko to, co mi się podoba.

w ktorym momencie odezwala sie w Tobie?

Zaczynałam być nastolatką, więc rodzice zwalali to na hormony. Tylko, że ja mam już 30 lat Razz

Najpierw poczułam zamkniętą "szufladkę". Tak nazwałam dostęp do wyższych wibracji albo nie wiem co to było. Po prostu jak chciałam, żeby coś mi się przyśniło albo spełniło się coś na jawie, to czułam mrowienie i widziałam oczami wyobraźni jak otwierają mi się w głowie konkretne szufladki. To było takie lekkie i przyjemne. Czułam coś w okolicy czoła chyba.
Ta sobie myślę, że właściwie to jak miałam mniej więcej 5 lat, może trochę więcej to pierwszy raz się zbuntowałam przeciwko rodzicom ale to dlatego, że mój brat dostawał porządne lanie, a ja nie mogłam na to patrzeć, bo ja też nie raz dostałam i wiedziałam jak to jest, a wtedy byłam jeszcze bardziej empatyczna. Potem był spokój ale w podstawówce nagle stwierdziłam, że nie chce mi się uczyć, a moja mama była zbyt zajęta sprzątaniem i nie pomogła znaleźć mi motywacji to przestałam się uczyć. Nie miałam problemów z przejściem do następnej klasy ale jednak przynosiłam słabe stopnie, a to się rodzicom nie podobało. Czasem obrywałam dla zasady i ojciec nie chciał słuchać. Dostawałam pasem tak długo aż przyznałam się, że jestem leniwa, a długo to trwało bo go testowałam. Tak więc te momenty najbardziej pamiętam i wtedy byłam najbardziej podatna. Miałam wtedy koło 11 lat bo to jeszcze podstawówka była.

a w swiecie duchowym, w czasie rowoju, w czasie podrozowania?

O rozwoju duchowym nie miałam pojęcia. Byłam wtedy skupiona na doskonaleniu się poprzez sny. Nauczyłam się odwagi i chciałam się nauczyć czegoś jeszcze ale już nie pamiętam czego. Wiem, że coś mi się przyśniło co chciałam powtórzyć i już nie mogłam.
Sny wykorzystywałam nie tylko do uciekania od rzeczywistości. Wykorzystywałam to, że w nieświadomym śnie nie zrobiłabym tego, czego boje się zrobić w rzeczywistości, więc nastrajałam się przed snem, że tym razem jestem gotowa to zrobić i powtarzałam sen. W tamtym okresie wiem, że coś mi się przyśniło co chciałam powtórzyć i już nie mogłam.

Pamiętam, że byłam jeszcze katoliczką. Co do emocji to byłam bardzo nieśmiała, zbyt otwarta, kochałam wszystkich ludzi, a bo czemu nie... Razz

Wszystkie pozytywne emocje były przesadne. W pierwszej kolejności przestałam ludzi kochać, niewiele później przestałam być pomocna, a zaczęłam za to być pyskata. Nic innego nie jestem w stanie dodać bo to było bardzo dawno temu, a co do mojej duchowości to nie przykładałam do niej wagi.

czy masz ciemne wlosy?
_______________________

a co sie wydarzylo, ze stracilas pamiec?

Urodziłam się jako blondynka ale z czasem mi mocno pociemniały. Teraz mam jasny brąz albo mocno ciemny blond.
No właśnie nie wiem czemu straciłam pamięć. Wydawało mi się, że jak komuś powiedziałam o moich świadomych snach to przestałam je mieć, przynajmniej wtedy tak to widziałam. Myślałam, że to jakaś kara, za zdradzenie tajemnicy.