www.polana.fora.pl

1. Prawie codziennie patrzę na zegarek wtedy, gdy widnieje na nim 11.11. Zdarza mi się to od kilku lat. Już wiele osób tłumaczyło mi, że to tak charakterystyczna godzina, że po prostu ją się pamięta. No ale jednak nie jest to 12.13, 13.13 ani żadna inna...
Czy to może coś znaczyć? Czytałam jakieś teorie na ten temat.

2. Zjawisko deja vu przytrafia się chyba każdemu z nas. Czyżby nawiązywało do tego "filmu", który ogląda dusza wg Newtona, zanim wybierze kolejne wcielenie?

3. Najdziwniejsze, jest ze mną od zawsze. Niekiedy, najczęściej, gdy jest mi ciężko i coś mnie trapi, łapię się na niesprecyzowanym odczuciu pewnego odrealnienia, nie wiem jak to określić... Po prostu dociera do mnie jakby, że jestem uwięziona tu i teraz, że ja to naprawdę ja, w tej postaci właśnie, że to nie żaden film ani książka, że mimo chęci nie mogę wyłączyć płyty ani przerwać czytania... To wręcz bolesne, czuję się wtedy tak bardzo... obco. I czuję rozpacz oraz zdziwienie, ze to niemożliwe, abym istniała w takiej postaci i w tym czasie. To uczucie nie jest przyjemne, jest dość rozpaczliwe i wiąże się z dużą rezygnacją.
Nie wiem, czy dość jasno to wyraziłam i czy ktoś miewa podobne uczucia.
Może moja dusza w ten sposób tęskni za zakończeniem życia w tym wcieleniu. A może się pomyliła, trafiła do nieodpowiedniego ciała...

hmm
patrzysz na zegarek o określonej porze - być może nawet nieświadomie zaprogramowałaś się na to Smile

jak sobie mówiłam, że muszę obudzić się o stałej porze, nie musiałam mieć zegarka, codziennie o tej samej porze- to mi pomagało gdy musiałam na czas dojechać do pracy

deja vu - faktycznie było by to proste wytłumaczenie tego zjawiska ( wspomnienia z życia, które mamy do wyboru, wyświetlane jak film zanim przyjdziemy TU )

a co do samopoczucia ...
może spróbuj zmienić sposób myślenia o sobie samej,
wiem że życie bywa ciężkie i trudne, ale bywa też piękne i radosne,
jak przeplatająca się sinusoida,
może dusza Twoja tęskni za niebem, ale spójrz na nasze życie...trwa bardzo krótko.....więc trzeba ten czas nasz TU wykorzystać maksymalnie

Mówi się ,że przypadki nie istnieją.
Numerologia ,powtarzające się cyfry są dla ciebie wskazówką od twojej
podświadomości,twojego wyższego Ja.
To dobrze ,że zaczełaś szukać odpowiedzi: dlaczego mi się to przydaża,co to
oznacza.
Obecnie żyjemy w czasie wielkiej transformacji,budzenia się na naszą duchowość
powinnaś zatem pójść tym tropem.
Żyjemy po to aby rozwijać naszą intuicję i kierować się nią w życiu,jeśli
czujesz wewnętrzną radość oznacza to,że idziesz we właściwym kierunku,
natomiast jeśli czujesz,że coś nie gra powinnaś się zatrzymać,wyciszyć i
w stanie medytacji poprosić swoje wyższe Ja lub swoich przewodników
o wskazówki.Odpowiedzi przychodzą czasem w zaskakujący sposób.

Liczby mówią:

[link widoczny dla zalogowanych]

następny link (patrz komentarze)nick "agni" miał podobny problem do ciebie:

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozdrawiam

ada - dzięki za te linki, ja właśnie sądzę, że ta 11.11 to nie może być przypadek, nawet jeśli się na nią zaprogramowałam, to przecież z jakiegoś powodu...
Tak w ogóle jestem numerologiczną jedynką.

Moze to przypomnienie, bys czesciej korzystala z mocnych atutow numerologicznej Jedynki ?

A to możliwe, tylko że ja mam takie rozchwiane myśli, nie bardzo umiem się wyciszyć, czuję się przytłoczona codziennością, muszę, chcę się nauczyć innego funkcjonowania...
Mój J był, jak się okazuje, magiczną 33...

Mozesz sobie pomoc w wyciszeniu i zwiekszeniu wlasnej skutecznosci, polozywszy sobie na widocznym miejscu karteczke ze szczegolowa lista atutow jedynkowych (dlatego poswiec na nia troche czasu ; plusy mozesz ujac haslowo, jesli to miejsce jest i dla innych widoczne - Ty bedziesz wiedziala o co chodzi).
Nastepnie podczas krotkiego medytowania pare razy w ciagu dnia, otwieraj/poszerzaj swe zaufanie do wspierajacego dzialania tych mocnych stron. W ten sposob uruchomisz ich zablokowana skutecznosc.

serdecznie pozdrawiam Smile

Dusza nie powinna tęsknić za tamtym życiem, ponieważ to ona świadomie i dobrowolnie napisała scenariusz obecnego wcielenia. Brak chęci życia w tym wymiarze powoduje umysł, który był do kogoś lub czegoś mocno przywiązany (uzależniony), a teraz tego nie ma w swoim otoczeniu.
W takich przypadkach skuteczną metodą są medytacje przynajmniej raz dziennie po 30 min w odosobnieniu w wygodnej pozycji. Przypominamy sobie najpiękniejsze chwile naszego życia i je mentalnie jeszcze raz przeżywamy. Bardzo to pomaga odzyskać radość i chęć życia. Polecam serdecznie.

Jest w moim otoczeniu niezwykle toksyczna osoba, jest toksyczna nie tylko dla mnie, no, fałsz, podłość, jakieś rozdwojenie osobowości, żywi się ludzkim cierpieniem..
Niedawno myślałam o niej, trudno nie myśleć, skoro ma się z nią codzienny kontakt.
Uświadomiłam sobie, że poznając ją, miałam wrażenie, że skądś ją znam. Kilka razy zdarzało się, że nasze stosunki wydawały się poprawiać, ale potem znów to samo. Teraz już nie wierzę ani jej, ani w to, że mogą być między nami dobre stosunki.
Ale zawsze, kurcze, odczuwam jakieś prądy między nami. Z przerażeniem i niechęcią dostrzegam, że mamy niektóre cechy/upodobania/zachowania (niekoniecznie te toksyczne, bo ona czasem potrafi się zachowywać "jak człowiek") podobne!
I tak podejrzewam, że to, niestety, jakaś dusza, którą znałam już kiedyś i z którą muszę przerobić lekcję w tym wcieleniu.
To nieco przygnębiające...

Za_tęczą, a czy potrafisz w stosunku do tej osoby pozostać neutralna?
Tzn. czy jesteś w stanie nie dać sie sprowokować.
Tak jakby Cie dana sytuacja nie dotyczyła.
Pozostać obojętną.Zostać na stanowisku obserwatora sytuacji/incydentu,a nie uczestnika.

ktoś mi kiedyś powiedział, że z pewnymi osobami trzeba coś w życiu przepracować, a od pewnych relacji się uwolnić ( i to jest lekcją).

Jeśli coś Ci nie pasuje, nie musisz tego trzymać.

Ach, ta osoba jest moją bezpośrednią szefową, także relacje są nieuniknione...