www.polana.fora.pl

Uważam, że w tym momencie rozmowy warto przypomniec sobie te oto pojęcia:

- fantazja - wyobrażony scenariusz, w którym w sposób jawny lub ukryty osoba spełnia swoje życzenia,
- wyobraźnia - zdolność do przywoływania i tworzenia w myślach wyobrażeń,
- fikcja - założenie niezgodne z prawdą,
- iluzja - złudzenie, zniekształcona interpretacja.

Posłużyłam się ciotką Wiki Wink

Domyślam się, że powinnam napisać wyobraźnia ale w tamtym momencie uznałam, że powinnam napisać jednak fantazja. Nie wiem czemu.

Dzień dobry bardzo....

Uwidaczniając swoją iluzję na sobie, stosuję ją co dziennie rano, po popołudniu i wieczorem.
Zależnie od fantazji i iluzji w jaką pozwoliłam wskoczyć mojemu umysłowi, aby poprowadził moje myśli, nabieram kolorów na powieki, przedważnie jest to czerń wymieszana ze srebrem, przeciągnięta błękitem. Czasami jest to tylko tusz na rzęsach, kiedy moje myśli wędrują po niezbadanych ścieżkach mojego umysłu. Gdzieśtam w połowie tygodnia, jeżeli zaczęłam bawić się kolorami, zaczynam kombinować na głowie, loki, proste, już pół długie, mokre, suche, grzeczne, mało grzeczne. Mój ubiór tylko siedzi cicho w jednej iluzji, w spojrzeniu na dotychczasowe życie, nie potrafię jeszcze pozwolić sobie nawet na cień szarości, jest czarno, było czarno. Moja fantazja koloru dla ubrania jest wpatrzona w stecz - tego nie potrafię zmienić. Z pamięcią, dla pamięci udekorowaną czasami uśmiechem, a czasami łzami - no trudno, gdzieś muszę wylewać żal. Moja wyobraźnia robi to bezpiecznie.
A kiedy uzbiera się o kilogram za dużo żalu do świata, siadam i oczyszczam się i do tego też moja wyobraźnia jest bardzo pomocna, bo potrafię wyobrazić sobie skutki jakie mogą powstać z nagromadzonych zbyt wielu żali i smutków.
Aż w końcu szybkim krokiem przejdę do wykonywanego zawodu przeze mnie, bardzo dobrze pracuje mi się tam gdzie są ludzie i mam z nimi bezpośredni kontakt, ćwiczę ciągle, znam schematy jakimi posługuje się klient - nie jako człowiek, a klient, chociaż ten to też człowiek.
Kiedy wychodzę z domu, gdzie mój dom to też iluzja, bo płytki na podłodze miały być włąśnie takie jakie sobie wyobraziłam, a sklepik z pieczywm, oprócz tego, że posiada powielane fantazje tego jak ma wyglądać, aby w kapce chociaż przypominał piekarnię, bo teraz kiedy na szyldzie nie napiszą, że dom chleba, pieczywo to musi być i słowo piekarnia, Ona kojarzy nam się ze świeżym , miękkim chlebem, a najlepiej ciepłym i mamy kolejną fantazję, aby właściciel mógł się sprzedać.

Wiueć gdyby ktoś znowu napisał do Was, że żyjecie w fantazji, iluzji, zakłamaniu to ma rację, jeżeli chodzi o real. Pozwoliliśmy na to, aby każdy na ulicy posiadał swój teatr i niech go ma.
NAtomiast nigdy nie pozwalajcie sobie, aby każdy kogo spotkacie podcinał Waszą wiarę w istnienie Duszy, Wolności, w podejmowaniu wyborów i w istnienie np reinkarnacji.
Moje Ja - nie Dusza, bo ta jest jedna - nie mam dwóch Dusz, bo dwa razy reinkarnowałam, mam jedna Dusze w kilku, a może w kilkunastu Ja, które kiedyś działały, myślały, uczyły się czy na Ziemi, czy gdzieś w innym Wymiarze.
To wszystko jest tak subtelne i piękne, nasze postrzeganie, nasze odczuwanie na płaszczyźnie siebie Ja, że nie należy robić z siebie inwalidy duchowego, bo ktoś ma ku temu jakieś obawy.

Pare lat temu, spędziłam z dwiema osobami, chyba na ojomie, batalie o moje Ja. Przez bite dwa tygodnie, wysłuchiwałam, że żyje w fantazji, kieruję sie iluzją itd. W końcu nie wytrzymałam i złamałam BHP i w otwartym poście opisałam te dwie osoby, nie jako postrzegałam Ich z tego co piszą, a jakimi naprawdę są, co działo się w ich życiu do dnia kiedy postawiłam "kropkę" przy ostatnim zdaniu. Nie omijałam nic, ogładałąm film z Ich życia i opisałam wszystko. Nastała wtedy cisza, trwająca do dzisiaj....
Nie nauczyłam się tego w moim życiu, które teraz prowadzę, zupełnie czego innego uczę się teraz....

Więc dyskutujcie dalej, podoba mi się.

"Koncept przeszlości i przyszlości jest tylko iluzją, gdy żyjemy w tu i teraz. Przeszłość jest iluzoryczna" - Nie ma przeszłość, nie ma innych, wcześniejszych wcieleń. Wszystko dzieje się TU I TERAZ. Świadomość wędruje w przestrzeni niezależnie od wyobrażonego czasu. Mamy dostęp do każdej części Wszechświatów, gdy uświadomimy sobie co jest te nasze JA, BÓG. PRZESZŁOŚĆ. Wiele lat temu ucząc się terapii regressingu i reinkarnacji nie pasowały mi teorie jakie nam w szkole przekazywano. Mój własny "powrót do przeszłości" był tak wszechobecny, że zrozumiałam, że nie ma czasu przeszłego, tylko my zagłębiamy się tak głęboko w pewien obszar, że uważamy to za czas przeszły. A dlaczego? Gdyż tak nas nauczono. Dobra sesja reinkarnacyjna wiąże się z całkowitym odczuciem teraźniejszości do "wcielenia" do którego niby powracamy. Nigdzie nie powracamy, kierujemy świadomość na ten obszar, relaksując się do tego stopnia, że penetrujemy świadomie dany temat odczuwając siebie całkowicie stopionym w jedności.

Tak jak istnieje ziemski matrix, tak wmawiają człowiekowi duchowy matrix.

Jedność, jesteśmy jednością odczuwalną i w tym stanie najłatwiej jest żyć. Poza czasem.

"Przeszłość nie kreuje terażniejszości."- nie, lecz człowiek plącze się w pewnych obszarach, kręcąc się w kółko, wokół czegoś co doświadczył.
Takie skrzyżowanie i stoimy w punkcie, nie wychodząc z niego.
Z braku wiedzy powracamy wciąż w ten sam punkt, splątani- zaplątani.

[link widoczny dla zalogowanych]

A mowiłeś, że niczego nam nie chcesz narzucać. Do niczego przekonywać, a jak to nazwiesz?

Mirek ja odnosze wrazenie że Ty w ogóle nie czytasz tego co tu przytaczamy inaczej nie nazwałbyś tego narzucaniem. Myślę że szukasz punktów do zaognienia sytuacji między nami i do kłótni nic więcej. Dlatego wybacz jeśli nie masz nic do powiedzenia w temacie to nie będziemy odpowiadac bo nie chodzi nam o kłótnie na forum.

Dziękuje to tyle.

Oczywiscie ,ze czas nie istnieje.Jest tylko formą odniesienia na życie ziemskie.Dzięki temu "umownemu"pojęciu mozemy fnkcjonować.
Natomiast czas nie ma nic wspólnego z wcieleniami.Umierając opuszczamy Ziemię i czas.
Możemy wcielac sie w różne ziemskie okresy czasowe.Np. moje następne wcielenie moze być w czasach starożytnych.

PS. Wiem ,ze winna Wam jestem moich wiadomosci na temat Duszy,ale to później.W tym tygodniu 'mój czas" zwariował Laughing

Nie mamy i nie mieliśmy nigdy żadnego guru. Mam nadzieję, że wreszcie to do Ciebie dotrze.
Uszanuj innośc wiedzy i informacji które przekazują inni ludzie, nawet jeśli kompletnie z Tobą nie rezonują, bo między innymi dzięki takiej Saganie możesz ugruntowac coś swojego w sobie.
Przypowieśc o siewcy może miec dużo szerszy aspekt niż Ci się wydaje.
A za troskę to Ci bardzo dziękuję, sami się o siebie zatroszczymy, jesteśmy już duzi.

Jemu pewnie chodziło, że czasem dobrze jest wrócić do przeszłości bo ona pomaga nam się uczyć na błędach. Ale życie wyłącznie przeszłością do niczego nie prowadzi. Owszem, unika się poprzednich błędów ale popełnia się nowe...

W reinkarnacjach nigdy nie rozumiałam jaki mają sens skoro i tak popełnialiśmy te same błędy, chociaż z innego powodu... z niewiedzy o nich.

Żeby uczyć się na błędach Aniu M., to trzeba być świadomym, że się je popełnia. W przeciwnym razie nie będzie żadnej nauki.

No i właśnie tu się zaczyna moje niezrozumienie bo za każdym razem jak kogoś się pytam skąd ja mam wiedzieć, która droga jest dla mnie dobra skoro nie wiem którędy iść? Za każdym razem albo temat jest urywany albo dostaję odpowiedź, że sama mam się tego dowiedzieć. Taka reinkarnacja jest bezsensu... Nie wiem czy faktycznie ona istnieje czy pamiętamy tylko doświadczenia innych ludzi. Wiem jednak, że ktoś tam na początku mojej drogi był przy mnie i wiedział, że o wszystkim zapomnę... Tylko raz pokazał mi przez co przejdę i więcej się nie odzywał. Tak więc coś tam jest ale możliwe, że to był mój pierwszy raz bo mam wrażenie, że nie wiedziałam jak to się odbywa pomimo tego, że jakąś tam pamięć miałam.