www.polana.fora.pl

Będę tu zapisywać moje osobliwe sny - jeśli, rzecz jasna, się będą przytrafiać...
Dwa dni temu śniła mi się jakaś podróż autobusem. Potem był jakiś megawykwintny bankiet, który z pogardą opuściłam, nic nie jedząc. Poszłam do jakiegoś pomieszczenia obok i zajęłam się sprzątaniem.
Sprzątałam i odczuwałam ogromną tęsknotę, bolesny, dojmujący brak J.
Uświadomiłam sobie wtedy nagle, że powinnam do niego zadzwonić/napisać, wtedy nie odejdzie, tęsknota się skończy, zatrzymam go!... To wydawało się takie proste!
Wzięłam do ręki telefon.
Wtedy pojawił się lekarz z asystą. Przytrzymali mnie, przypięli elektrody do skroni, zaaplikowali elektrowstrząsy.
Czułam bardzo wyraźnie drżenie w mózgu, przeszywające na wskroś.
Zobaczyłam jaskrawe, białe światło, oślepiające, ostre.
Zabieg się skończył. Nie mogłam się ruszyć. Niczego nie czułam.

Teraz uświadomiłam sobie, że ten sen przypadł w noc poprzedzającą 4. "miesięcznicę" odejścia J.

Ciekawa jestem, czy ktoś ma jakiś pomysł, czy ten sen mógł cokolwiek oznaczać... Ja mam jakąś tam swoją teorię...

motywy we śnie dwuznaczne.
ale postaram się coś przybliżyć.

1. dookoła Ciebie dzieją się piękne rzeczy, mimo to uważasz że lepsze jest sprzątanie. Jest w tym trochę ucieczki, dużo skupienia na sobie.
może warto dostrzec że otwieranie się na piękno świata samo w sobie jest oczyszczeniem i porządkowaniem Smile

2. lekarze byli albo pomocą Niebios, albo zamrażającymi uczucia kodami podświadomości. Lęki i oczekiwania sprawiają że ciężko rozróżnić te siły.
Myślę że tylko czas może pokazać ich naturę.

Dodam może, że to przyjęcie należało do gatunku zakłamanych bankietów firmowych na pokaz. Dlatego je zbojkotowałam. To chyba trochę stawia sen w innym świetle.
Ja go odebrałam, jak sygnał, że J jest "czasowo niedostępny". Lekarze pojawili się w momencie, gdy chciałam go przywołać, skontaktować się z nim, zatrzymać go.
I wtedy jakbym otrzymała ostrzeżenie, ale i znak stamtąd - to białe światło.
J nie śni mi się prawie od dwóch miesięcy, nie czuję też kontaktu z nim.

Wczoraj śnił mi się jakiś mężczyzna podobny do J, zresztą miał tak samo na imię. W tym śnie poczułam zainteresowanie jego osobą. Wiedziałam, że J nie ma już tu, ale za to pojawił się tamten człowiek, o tym samym imieniu i podobnym wyglądzie. Wiem, że był żołnierzem. I pamiętam, jak czytałam datę jego urodzin - 12.06.1977. Nic mi ta data nie mówi...

Dziś znów we śnie byłam pacjentką - chyba szpitala psychiatrycznego. Jakiś pacjent stał się nagle bardzo agresywny, uciekł i wzbudzał ogólny strach, nie dawano sobie z nim rady.
Ja byłam w sali z jakąś inną osobą. W pewnej chwili ten człowiek wpadł do naszej sali i rzucił się na nas. Bardzo się bałam.
Wyskoczyłyśmy przez okno, to było jakieś III piętro. Upadłyśmy na gładki trawnik. On za nami. Tamta osoba była trochę dalej, ja nie zdążyłam uciec, napastnik chwycił mnie, wiedziałam, że to moja ostatnia chwila i wtedy się obudziłam...

Śniło mi się też mnóstwo krwi.

No to dziś przyśnił mi się J.
Tradycyjnie - WRÓCIŁ.
Dawałam mu cukierki, pamiętam, jak je wybierałam, była tego cała garść.
Wrócił do mnie tak po prostu, z jakimiś rzeczami, nie wydawał się w najlepszej formie Sad

We śnie, jak to we śnie, mijał czas, byliśmy w dawnym mieszkaniu, on spał w swoim pokoju.
Rzuciłam głupi żart, on się niewspółmiernie obruszył - tak jak to było za czasów, kiedy było między nami bardzo źle (myślę, że wskutek choroby reagował na pewne rzeczy agresywnie).
Zaniepokoiłam się, poczułam winna.
...
Potem już było dobrze, normalnie.
...
Zapytałam go, GDZIE BYŁ.
Powiedział, że to wszystko to była POMYŁKA, że to NIE ON UMARŁ.
Powiedziałam, że przecież był pogrzeb! Jego pogrzeb!
Coś mi tłumaczył, nie chciałam słuchać!
Zauważyłam, że fizycznie wcale nie jest podobny do mojego J.
Zarzuciłam mu oszustwo, powiedziałam, że przecież prawdziwy J nie miał ciemnych oczu, tylko niebieskie! Czułam się jakaś okłamana. Nie chciałam go słuchać, nie wiedziałam, kim naprawdę jest.
...
Przez cały ten sen cieszyłam się, że wrócił.
Ale jednocześnie wiedziałam, ze wszystko najgorsze przede mną.
Wiedziałam, że zachoruje, że to będzie trudne.
Wiedziałam, ze umrze, że będę musiała to unieść.
Nie wiedziałam, co robić, pozwolić mu zostać, czy kazać odejść...
Bałam się, że nie dam rady przeżyć tego wszystkiego.
...

Muszę zaznaczyć, że odbieram ten sen jako kontakt, jako jakieś przesłanie, którego - OCZYWIŚCIE - nie umiem odebrać.
Co J chciał mi przekazać?
I dlaczego on mi się śni taki smutny!
Martwi mnie to Sad

Wiesz- w takim śnie-kontakcie trzeba umieć czytać między wierszami.Tzn. ważniejsze są emocje, odczucia niż sama tresć snu.
Przynajmniej u mnie tak było.
Moja Mama w tych kontaktach bardzo mało mówiła ,albo w ogole nie mówiła...Ale zawsze łączyły nas wtedy uczucia i emocje. To aż buzowało. Przede wszystkim miłość.
Tego nie da sie wytłumaczyć, ani opisać. To trzeba przeżyć, doświadczyc.
Być moze Oni nie mają wpływu na tresć snu, mają za to wpływ na przekazanie emocji.
Więc ważne co czułaś w tym snie i po przebudzeniu.
Po takim kontakcie po przebudzeniu ma sie ogromne,czasami niesamowite odczucia,jest się nimi wypełnionym. Czujesz to w środku, we wnętrzu...
Mam nadzieje ,ze rozumiesz o co mi chodzi.

To ,że J. był smutny moze być tylko Twoją interpretacją.
Nie staraj się interpretować snu na rozum , analizować.
Poczuj go , a wtedy zrozumiesz co J. chciał Ci przekazac:)
Przytulam.

No właśnie w tym śnie było mało dobrych emocji, była niepewność, niezrozumienie, lęk. Wypieranie pewnych informacji jako zbyt trudnych.
Odbieram to tak, że powinnam coś zrobić, że czegoś się ode mnie oczekuje, ale ja nie daję rady, nie potrafię zrozumieć, o co chodzi.
Być może chodzi o to, że znów jestem w trybie WALCZ i oddaliłam się od swojej duchowości - a obiecałam J, że jak się przewalą te sprawy bytowe, to się zajmę tym, co ważne...
Może stąd jego smutek, nie wiem, może to mi chce przekazać, nakierować mnie na coś.

Bardzo często śni mi się pewne mieszkanie.
Nie byłam w nim nigdy w rzeczywistości, ale znam je doskonale.
Jest duże, składa się jakby z dwóch części. Przy czym jedna z nich, ta bardziej wewnętrzna, ukryta, jest dla mnie na ogół niedostępna. A zawsze w tych snach marzy mi się, by przynajmniej tam zajrzeć, jeśli nie zamieszkać.
Jednak ta część mieszkania pozostaje dla mnie tajemnicą.
W dzisiejszym śnie tylko tam zajrzałam, mieszkał tam kto inny, nie mogłam wejść. Było bardzo przytulnie, spokojnie, paliła się lampa, grała muzyka.
Ta część mieszkania jest wydzielona, oddzielona, dostać się tam nie jest łatwo. Ale bardzo mnie nęci, marzy mi się taki zakątek... Zaglądam tam przez szpary, szyby i nie wiem, jak się tam wkraść i zaanektować teren Rolling Eyes

Mieszkanie, do to nasze wnętrze, to my. Jest część ogólnie dostępna i część ukryta - czy to co inni o Tobie wiedzą, a czego nie, ale także co innym ukazujesz, ale też to czego jesteś świadoma, a czego nie (podświadomość, rzeczy wyparte). W jednej części ktoś mieszka - kojarzy Ci się z ciepłem i bezpieczeństwem ( tak to zrozumiałam). Kto to może być? (odpowiedz sobie sama....)
Owocnych rozmyślań Wink

Pozdrawiam

Ciacho - dziękuję.
Wiesz, miałam też podobne skojarzenia Smile

A jeśli śni mi się często ta sama droga(szosa)?
A morze?

Odnośnie morza przypomniało mi się ciekawe stwierdzenie:
"To co wiemy, to kropla wody w oceanie, a to czego nie wiemy, to ocean."

Droga gdzieś prowadzi, może znaczyć rozwój. Co planujesz? Odważ się Smile

Woda - uczucia, albo dosłownie morze to morze.

O RANY - megraf, FAKTYCZNIE!
J był 33!
No ale to nie jego data urodzin.
Kurcze, jak to interpretować...

Może chciał ci powiedzieć, że kiedy na trafisz na faceta z taka data urodzenia będzie to ten, na którego czekasz i godnie zastąpi J. Smile