www.polana.fora.pl

Ciekawy artykuł Wandy Prątnickiej.

[link widoczny dla zalogowanych]

To jest do przyjęcia, tyle że poparcie przykładem motyla jest niefortunne. I na mój krytyczny rozum, zupełnie wypacza zrozumienie. Bo to by znaczyło że, nasz początek bierze się od chwili poczęcia, potem żyjemy fizycznie i wchodzimy do świata ducha. A wg relacji u Monroe czy Moena jest zupełnie inaczej. Nasz początek bierze się z wiru energii, zbieramy doświadczenia na kolejnych życiach (z wiru przekształcamy się w gęstniejącą formę energetyki (owe siedem powłok) gromadzącą coraz więcej energetyki. Ale za każdym razem przechodzimy w ciała fizyczne, i z powrotem w duchowe, może trwa to do chwili gdy każda warstwa (powłoka) osiągnie wymagany stan gęstości i drgań (ale czy muszą być wyższe czy niższe nie wiem). Odpowiedniejszy byłby przykład kolejnych warstw okrywających ziemię i zmieniających się cyklicznie, każda kolejna jest w innym stanie skupienia (jądro płynne, skorupa stała, atmosfera gazowa, i w końcu bezkres pustki kosmosu przenikający wszystko. Tak więc pustka i bezkres jest najwyższym stanem, cokolwiek to oznacza.

Adamie, kocham ten Twój megaanalityczny umysł Smile

Chyba za bardzo Adamie rozdzielasz włos na czworo:)
Porównanie do motyla słyszałam bardzo często.Wydaje mi sie ,ze chodzi tu bardziej o pokazanie na czym polega smierć. Porównanie tego etapu przez jaki przechodzimy w jej momencie do przepotwarzenia sie gąsienicy w motyla jest bardzo trafne.
Moje pierwsze zetkniecie z takim porównaniem było u Elizabeth Kibler-Ross( lekarki która całe życie poswieciła na pracę z umierającymi ludźmi).
I właśnie ona będac młodą dziewczyną ,zaraz po wojnie była w Polsce i m.in. w Majdanku.Tam natkneła sie na baraki gdzie na ścianach więźniowie wydrapywali swoje inicjały, nazwiska i ...rysunki motyli. Pełno motyli.Pytanie dlaczego motyle? W takim miejscu?
Wtedy nikt tego nie rozumiał. Dopiero po latach pracy z umierającymi lekarka zrozumiała - oni wszyscy idący na śmierc wiedzieli ,że to nie koniec, że wkrótce opuszczą swe ciała jak kokon i będą wolni .A ich rysunki są jakby swoistym przesłaniem dla przyszłych pokoleń.
Ja tak to rozumiem.No i Kibler-Ross jak najbardziej opowiadała sie zawsze za reinkarnacją, jak więc widać jedno z drugim nie ma nic wspólnego.

PS.Wiesz , analityczny umysł czasami bardzo przeszkadza w zrozumieniu i odbiorze niektórych rzeczy Wink

Ktoś gdzieś napisał ,że jest to nasz wróg nr 1 w zgłębianiu duchowej wiedzy. Very Happy

a nie czytalam jeszcze linka, bo rota wirusa mam i kiepsko mi sie siedzi Smile

Freyu no wlasnie w tym akurat to chodzi o to aby robic jak najbardziej szczegolowa analize.
ja o Motylu slyszalam ze pochodzi id Haosu.
natomiast o Ćmie - ze pochodzi od Duszy.

na mam nadzieje, ze moja rota pozwoli w koncu na to, zebym troche dluzej posiedziala....

To nie rozdzielanie, tylko moje przekonanie, właśnie takie trafia mi do umysłu i serca. Ponieważ kobiety kierują się emocjami, stąd może porównanie do motyla daje Wam określony odbiór tej sytuacji.Choć wydaje się drobiazgowe wcale takie nie jest. Staram się przedstawiać tylko własną wizję zrozumienia i zdaję sobie sprawę że materialna argumentacja (mam na myśli męską)nie trafia do emocjonalnej (mam na myśli kobiecą). Ale zapewniam że uznaję fakt reinkarnacji, ascendencji. Zgadzam się że analityczny umysł przeszkadza w odbiorze zjawisk duchowych, ale mnie zupełnie nie przeszkadza w poszukiwaniu, i zawsze mogę parafrazując Galileusza;
"Może z czasem zobaczę rzeczy, których jak dotąd, nie mogę sobie wyobrazić”.
Pozdrawiam

Bardzo trafny tekst. Myślę że świetnie wprowadza w temat tych, którzy mają słabe pojęcie o życiu po śmierci i sensie samego życia.
Adam nie popadajmy w przesadę, każdy z nas ma inną definicje na życie i śmierć. Ważne że są tacy, którzy nie boją się mówić.
Pozdrawiam Smile

"Czy kierujesz się sercem czy rozumem", rezultat i tak jest ten sam, ciało 2 m pod ziemią, dusza zupełnie gdzie indziej.

mnie nie pytaj.

Oj,oj wcale nie ten sam( no moze jedynie co do ciała), bo własnie w zależności czym się kierujesz za zycia TUTAJ , dusza ląduje TAM w różnych opcjach( od tzw.piekła po tzw. raj).

Jezeli w tym, co uwazamy za osobiscie nam WIADOME zawarte jest tez przekonanie, ze istnielismy w subtelnej, energetycznej formie duchowej, zanim wcielilismy sie w posiadane obecnie cialo fizyczne - to nalezy sadzic, ze takze poczwarka motyla taka przed wcieleniem posiada.

Jezeli natomiast nie uznajemy za WIADOMA (istniejacej przed i po zyciu ziemskim) naszej formy duchowej, to oczywiscie po smierci fizycznej oczekiwac bedziemy niezagospodarowanej pustki i bezkresu.

Jesli jednak za oczywiste mamy, ze istnienie przybiera rozmaite formy gestosci (drgan, czestotliwosci), to subtelniejsze receptory ciala duchowego winny bez trudnosci dostrzegac subtelniejsze formy zapelniajace/zagospodarowywujace to, co nasze ziemskie oczy i pozostale receptory odbieraja jedynie jako pustke i bezkres.
Tak wlasnie ogladam krajobrazy, gdy wybieram sie z zamknietymi oczami ziemskimi na spotkanie ze "zmarlymi"...

A analizowac mozna zarowno tylko lewa polkula, jak i we wspolpracy z druga polkula mozgu.
Gdyz zrodlem naszej wiedzy sa zarowno dane zdobywane droga doswiadczalna, jak i intuicyjna.
W epoce Ryb, prym zdobyla metoda doswiadczalna. No i wlasnie grozi nam wlozenie reki w nocnik.

Poniewaz jednak zloty srodek jest zawsze najlepszym rozwiazaniem, to tylko intuicyjne poznanie rowniez zaprowadziloby nas na manowce.
Historia dostarcza nam dziesiatkow przykladow patologicznych zyciorysow zarowno "doswadczalnych" jak i "intuicyjnych".

Tak wiec postuluje nieustajacy pozytywistyczny romantyzm, lub jak kto woli romantyczny pozytywizm Razz

Pozdrawiam cieplutko Smile

Teraz ja uprościłem, bo zarówno śmierci są przeróżne (nie każdy zasypia w łóżeczku), jak i przystanki duszy (nie każdy dociera w to samo miejsce)