www.polana.fora.pl

Żyć tak jakby śmierć czyhała za rogiem.

W Indiach popularny jest pogląd że śmierć tak naprawdę zaczyna się już w momencie narodzin. Jeżeli ktoś ukończył 30 rok życia, oznacza to że już od 30 lat umiera. Dla wielu Hindusów śmierć jest ostatecznym i najważniejszym egzaminem w życiu. A ponieważ śmierć może przyjść w każdej chwili, przezorny Hindus stara się cały czas zachowywać gotowość do tego egzaminu, kładąc ogromny nacisk na swój własny rozwój wewnętrzny i życie w harmonii z uniwersalnymi zasadami współczucia, miłości i etyki.

Niektórzy mogą pomyśleć, że takie życie w oczekiwaniu własnej śmierci jest frustrujące, gdyż patrząc materialnie, śmierć jest ostatecznym końcem wszelkich naszych planów, nadziei, oczekiwań. Jest końcem wszystkiego co stanowiło dla nas wartość. Bez względu na to co i ile posiadamy, z nadejściem śmierci zostawiamy wszystko. A co najbardziej bolesne, zostawiamy również tych których kochamy. Nie dziwne zatem że przeciętny człowiek o swej własnej śmierci myśli bardzo sporadycznie i niechętnie.

Jednak z perspektywy samorozwoju i doskonalenia wewnętrznego odpowiednie myślenie o własnej śmierci jest czymś bardzo pozytywnym i wręcz zalecanym.

Stephen Covey w “7 nawykach skutecznego działania” opisuje eksperyment jakiego dokonał na pewnym uniwersytecie. Poprosił on studentów kilku różnych grup aby wyobrazili sobie że zostało im już tylko 5 miesięcy życia i że spędzają ten czas w szkole jako dobrzy uczniowie. Poprosił ich również aby spróbowali żyć z tą poszerzoną perspektywą przez najbliższy tydzień zapisując dokładnie wszystkie swoje doświadczenia i obserwacje. Covey podsumowuje swój eksperyment następująco:

“Efekty były natychmiastowe. Studenci zaczęli pisać do rodziców listy, w których wyrażali miłość i wdzięczność. Starali się również odnowić osłabione więzi z przyjaciółmi i rodzeństwem.
Dominującym, centralnym motywem ich aktywności, ich podstawowym paradygmatem stała się miłość. Myślenie kategoriami człowieka żegnającego się z życiem uświadomiło im bezsens złego myślenia, obgadywania, poniżania i oskarżania innych. Zasady i wartości stały się dla wszystkich bardziej widoczne”.

Zdaniem Coveya myślenie o swej własnej śmierci pozwala nam nawiązać kontakt z naszymi najgłębszymi, zasadniczymi i najbardziej podstawowymi wartościami, z naszym wewnętrznym systemem kierowania, a nawet z prawdziwą misją naszego życia. By zaś dowiedzieć się już teraz jak brzmi misja naszego życia i nasze najgłębsze życiowe zasady, oraz jak zdefiniować i zaprogramować najistotniejszego dla naszego samorozwoju “autopilota” Covey proponuje przeprowadzenie następującej wizualizacji.

“Oczami wyobraźni zobacz siebie idącego na pogrzeb kogoś bliskiego, wyobraź siebie jak jedziesz do kościoła, parkujesz samochód i wysiadasz z niego. Wchodzisz do kościoła, słyszysz łagodne dźwięki organów, widzisz kwiaty. Dookoła twarze rodziny i przyjaciół, Zebranych przepełnia smutek po stracie, ale i radość że znali zmarłego.

Podchodzisz do trumny, zaglądasz do niej i nagle… stajesz twarzą twarz ze sobą. To twój pogrzeb – za trzy lata od dziś. A ludzie ci przyszli by cię uczcić, wyrazić miłość i wdzięczność za twoje życie

Zajmujesz miejsce w ławce. Czekając aż zacznie się uroczystość zaglądasz do programu uroczystości pogrzebowej. Będzie czworo mówców. Pierwszy reprezentuje twoją rodzinę, tę najbliższą i dalszą: dzieci, braci, siostry, bratanków, siostrzenice, ciotki i wujków, kuzynów i dziadków, którzy przybyli tu z całego kraju. Drugi mówca to jeden z Twoich przyjaciół, ktoś kto może naprawdę może dużo o tobie powiedzieć, trzeci jest z twojej pracy a czwarty z kościoła czy też z organizacji społecznej w której działasz.

A teraz dobrze sie zastanów. Co chciałbyś usłyszeć od każdego z mówców o sobie i swoim życiu. Jakiego męża i ojca czy jaką żonę i matkę chciałbyś ujrzeć w ich słowach, Jakim synem, córką czy kuzynem chciałbyś być? Jakim przyjacielem? Jakim kolegą z pracy?

Jak chciałbyś by postrzegali twój charakter? O jakich twoich osiągnięciach i wkładach chciałbyś by pamiętali? Popatrz na tych, którzy cię otaczają. W jaki sposób chciałbyś wpływać na ich życie?”

Jeżeli czytałeś powyższą wizualizację w skupieniu to teraz prawdopodobnie twoje serce ogarnięte jest głębokimi emocjami i uczuciami. Spróbuj to zanotować bądź zapamiętać. Możesz również spróbować pokrótce opisać to, co chciałbyś usłyszeć od każdego z tych mówców na swoim własnym pogrzebie.

W każdym razie istnieje duże prawdopodobieństwo tego, że teraz jesteś gotów, by znaleźć odpowiedzi na pytania typu: Jaki jest cel (misja) mojego życia? Jakie wartości w moim życiu są najważniejsze? Jak powinienem myśleć, co mówić, jak działać, żyć, zachowywać się, do czego dążyć już teraz, dzisiaj, aby w przededniu własnej śmierci (bez względu na to czy będzie to jutro czy za 40 lat) być całkowicie spełnionym, usatysfakcjonowanym szczęśliwym i wolnym?

Prawda jest taka że gdy znajdziemy nasz własny unikalny sposób, dzięki któremu nauczymy się myśleć, mówić i działać tak aby być spełnionym, usatysfakcjonowanym, wolnym i szczęśliwym każdego jednego dnia, w każdej godzinie i minucie naszego życia, wówczas prawdopodobieństwo odczuwania głębokiego spełnienia, satysfakcji, wolności i szczęścia w przededniu i w momencie naszej własnej śmierci będzie również wysokie.
źródło:http://www.celzycia.com/

Piękne...
Zaryzykuję, wydrukuję i anonimowo powieszę na tablicy ogłoszeń w pracy.....

Uderzające! A pomysł z powieszeniem w pracy super - daj znać jak zostało to przyjęte Wink

Powieszę w poniedziałek...

Zawsze uważałem (już jako starsze dziecko), że śmierć jest najpiękniejszym doznaniem, jakie czeka nas w życiu, a dzień jej nadejścia nie może równać się z niczym, ale nikt nigdy tego nie rozumiał, a otoczenie rówieśników uważało, że chyba mam rodzaj depresji, czy załamania kompletnie nie łapiąc tego, co chciałem przekazać, pomimo, że mówiłem o tym zawsze z pogodą ducha. Jak dla mnie to największa przygoda i kiedy myślę, że to jedyna pewna rzecz, jaka mnie czeka, to czuję ogromną, ogromną, niewysłowioną radość. To nieważne, kiedy nadejdzie, czy jutro, czy za 50 lat. To jest coś takiego jak wymarzona całe życie, wytęskniona, oczekiwana dziesiątki lat wspaniała podróż dokoła świata i dalej, którą mamy jak w banku i której nikt nas nie może pozbawić. Smile